راه رفتن مرد فلج با دستگاهی که مغز و نخاع را به هم متصل می کند | اخبار سلامت

[ad_1]

یک مرد فلج برای اولین بار توانایی راه رفتن نرم را با استفاده از افکارش دوباره به دست آورد.

مردی که قبلاً فلج شده بود، به لطف دستگاه جدیدی که مغز و نخاع او را به هم متصل می‌کند، توانست دوباره راه برود – فقط با فکر کردن به آن – از آسیبی که 12 سال پیش متحمل شده بود عبور می‌کند.

یک تصادف دوچرخه سواری در سال 2011 باعث شد که گرت جان اسکام، 40 ساله، پاهای فلج و دستانش را فلج کند، زیرا نخاعش در گردنش آسیب دید.

اما امروز او دوباره روی پاهای خود ایستاده است و به لطف یک «پل دیجیتالی» بین مغز و اعصاب زیر آسیبش، با عصا راه می‌رود.

اسکام در بیانیه‌ای گفت: «در عرض پنج تا 10 دقیقه می‌توانم باسنم را کنترل کنم، انگار که ایمپلنت مغزی کاری را که با باسنم انجام می‌دهم برداشت کند، بنابراین این بهترین نتیجه برای همه بود.»

وقتی او به راه رفتن فکر می کند، الکترودهای مغز او پیام را به الکترودهای نخاعش منتقل می کنند و ستون فقرات را تحریک می کنند.

“حالا من فقط می توانم هر کاری که بخواهم انجام دهم. اسکام گفت: وقتی تصمیم می‌گیرم حرکتی انجام دهم، به محض اینکه به آن فکر می‌کنم، تحریک شروع می‌شود. “این لذت ساده نشان دهنده تغییر قابل توجهی در زندگی من است.”

دارم به راه رفتن فکر میکنم

اسکام در آزمایشی در سال 2018 شرکت داشت که نشان داد با آموزش فشرده، فناوری تحریک نخاعی تکانه‌ای الکتریکی می‌تواند به افراد مبتلا به آسیب نخاعی کمک کند تا دوباره راه بروند، اگرچه بعد از سه سال پیشرفت‌های او کند شده بود.

ایمپلنت اصلی ستون فقرات او با دو ایمپلنت دیسکی شکل که در جمجمه او قرار داده شده بود جفت شد به طوری که دو آرایه از 64 الکترود روی غشای پوشاننده مغز قرار گرفتند.

اکنون، وقتی اسکام به راه رفتن فکر می کند، ایمپلنت های جمجمه فعالیت الکتریکی را در قشر، لایه بیرونی مغز تشخیص می دهند.

برای راه رفتن، مغز باید فرمانی را به ناحیه ای از نخاع که مسئول کنترل حرکات است بفرستد. پروفسور گرگوار کورتین، عصب شناس در EPFL، موسسه فناوری فدرال سوئیس در لوزان، گفت: وقتی این آسیب نخاعی باشد، این ارتباط قطع می شود.

کورتین گفت: ایده ما این بود که این ارتباط را با یک پل دیجیتال بازیابی کنیم، یک ارتباط الکترونیکی بین مغز و ناحیه نخاع که هنوز دست نخورده است و می تواند حرکت پا را کنترل کند.

این سیگنال به صورت بی سیم منتقل می شود و توسط کامپیوتری که اسکام در یک کوله پشتی حمل می کند رمزگشایی می شود و سپس اطلاعات را به مولد ضربه نخاعی منتقل می کند.

بنابراین وقتی همه چیز نصب شد، بیمار ابتدا باید یاد بگیرد که چگونه با سیگنال های مغزی خود کار کند، و همچنین باید یاد بگیریم که چگونه این سیگنال ها را به تحریک نخاع متصل کنیم. اما این خیلی کوتاه است. پروفسور جوسلین بلاک، جراح مغز و اعصاب در EPFL گفت: پس از چند جلسه، همه چیز متصل می شود و بیمار شروع به تمرین می کند.

“تعمیر دیجیتال”

پس از حدود 40 جلسه توانبخشی با استفاده از رابط مغز و نخاع، اسکام دوباره توانایی حرکت دادن پاها و پاهای خود را به طور داوطلبانه به دست آورد.

این تیم می‌گوید این مطالعه – که چهارشنبه در مجله Nature منتشر شد – نوع حرکت ارادی را نشان می‌دهد که پس از تحریک ستون فقرات به تنهایی امکان‌پذیر نیست، و نشان می‌دهد که جلسات تمرینی با دستگاه جدید منجر به بازیابی بیشتر سلول‌های عصبی می‌شود که به طور کامل قطع نشده بودند. در زمان مصدومیت اسکام.

کورتین گفت: «آنچه در این مطالعه مشاهده کردیم، ترمیم دیجیتالی نخاع است.

او نه تنها توانست از پل دیجیتالی برای کنترل عضله فلج خود استفاده کند، بلکه عملکرد عصبی خود را که سال‌ها از دست داده بود بهبود یافت و نشان می‌دهد که این پل دیجیتال باعث رشد اتصالات عصبی جدید نیز می‌شود.»

او اکنون در صورت استفاده از عصا حتی می تواند مسافت های کوتاهی را بدون دستگاه راه برود.

تیم کورتین در حال حاضر سه نفر را استخدام می کند تا ببیند آیا چنین وسیله ای می تواند حرکات دست را بازیابی کند یا خیر.

[ad_2]