رقابت بین ایالات متحده و چین برای پیروزی در کاخ سفید همچنان ادامه خواهد داشت چین

[ad_1]

در آوریل 2017 ، دونالد ترامپ ، رئیس جمهور آمریکا ، شی جین پینگ ، همتای چینی خود را در Mar-a-Lago ، استراحتگاه لوکس گلف خود در فلوریدا ، سرگرم کرد.

در مسیر رسیدن به کاخ سفید ، چین یکی از اهداف مورد علاقه ترامپ بود.

حالا لبخند می زد.

این بازرگان که پس از جلسه سیاستمدار شد گفت: “ما یک رابطه بسیار بسیار عالی خواهیم داشت.”

چند ماه بعد ، ترامپ با یک شام دولتی در شهر ممنوعه در پکن ، اولین رهبر خارجی که چنین افتخاری دریافت کرد ، ترامپ را خوشحال کرد.

این دو رویداد اوج رابطه ای بود که در میان اختلافات فزاینده ای پیرامون تجارت ، فناوری ، ادعاهای دریایی ، حقوق بشر و بیماری همه گیر COVID-19 پایان یافت. این ویروس که برای اولین بار در اواخر سال گذشته در چین شناسایی شد ، در سراسر جهان گسترش یافته است و اکنون ایالات متحده بیشترین آسیب دیدگی را در این کشور دارد.

یک بار دیگر ، رویکرد سختگیرانه به چین برای نامزدی ترامپ ضروری است ، زیرا ایالات متحده در انتخابات 3 نوامبر شرکت خواهد کرد.

آدام نی ، مدیر مرکز سیاسی چین ، یک اتاق فکر استرالیایی مستقر در کانبرا ، گفت: “این احتمالاً بدترین روابط آنها از زمان برقراری روابط دیپلماتیک بوده است.” “اوضاع کاملاً ناخوشایند است.”

رقابت فزاینده بین دو قدرت بزرگ جهان در منطقه آسیا-اقیانوسیه ، در میان متحدان سنتی ایالات متحده و همچنین قدرتهای کوچکتر که سالها تلاش کرده اند تا تعادل حمایت از ابرقدرت آمریکا را همراه با تعمیق روابط با چین احساس کنند ، احساس می شود. .

توماس دانیل ، تحلیلگر ارشد موسسه مطالعات استراتژیک و بین المللی در مالزی ، با اشاره به پویایی ایالات متحده و چین گفت: “این دیگر رقابتی نیست.” “این بیشتر رقابتی می شود. این مسئله ما را در جنوب شرقی آسیا پیچیده می کند ، خصوصاً برای کشورهایی که می خواهند ایالات متحده به طور سازنده در منطقه درگیر شود. “

غیبت احساس می شود

سلف ترامپ ، باراک اوباما ، در سفرهای منظم به منطقه آسیا و اقیانوسیه بوده و میهمان دائمی جلسات گروه های مهم منطقه ای بوده است.

استراتژی امضا شده آسیایی آن – اساس – برای حفظ روابط در منطقه و همچنین برای ادامه همکاری با چین و همکاری در زمینه موضوعات اصلی طراحی شده است.

در مقابل ، ترامپ با عدم حضور و تحقیر خود به چند جانبه گرایی متمایز است ، که رهبران در پایتخت های آسیا آن را برای صلح و ثبات طولانی مدت در منطقه حیاتی می دانند. وی پس از شرکت در اجلاس انجمن آسیای جنوب شرقی 2017 (آسه آن) ، از آن زمان تاکنون در این مراسم شرکت نکرده است.

او با رهبران اقتدارگرا مانند كیم جونگ اون كره شمالی معاشقه كرد ، در حالی كه – وی گفت “اول آمریكا” – با متحدین مانند كره جنوبی بازی سخت كرد و می خواست هزینه های استقرار هزاران سرباز آمریكایی را در این كشور “پرداخت” كند.

و با وجود رویکرد سختگیرانه اش به چین ، به نظر می رسد ترامپ تحسین شی را حفظ کرده است. به گفته مشاور امنیت ملی سابق وی ، جان بولتون ، سال گذشته در جلسه ای در توکیو ، ترامپ از او در انتخابات ایالات متحده کمک خواست. ترامپ این ادعا را رد کرد.

چنین تصمیم گیری دمدمی مزاجی و معامله ای فقط باعث ایجاد سردرگمی در مورد تعامل ایالات متحده با منطقه ای می شود که وی اصرار دارد از نظر استراتژیک مهم است.

اما نگرانی فزاینده ای در مورد چین وجود دارد که به دنبال گسترش نفوذ خود از طریق ابتکاراتی مانند ابتکار کمربند و جاده و افزایش فعالیت ها در مناطق مورد مناقشه مانند دریای جنوب چین است که ادعا می کند کاملاً متعلق به خود است.

پکن اکنون صخره های صخره ای و برآمدگی های دورافتاده را اشغال کرده است ، جایی که تأسیسات نظامی ایجاد کرده و نیروهای گارد ساحلی و شبه نظامیان نیروی دریایی را برای حمایت از ناوگان ماهیگیری خود مستقر کرده است ، و باعث ناراحتی کشورهای ساحلی که ادعا می کنند نزدیکترین قسمتهای دریا را نیز به سواحل خود دارند ، می باشد.

پاسخ پیشرفته

دولت ترامپ تمایل بیشتری برای پاسخگویی به چنین اقداماتی نشان داده است.

نیروی دریایی ایالات متحده بین ماه مه 2017 و ژوئیه 2020 برای آزادی ناوبری در دریای چین جنوبی 24 سفر انجام داد. در همان ماه ، مایك پمپئو ، وزیر خارجه آمریكا گفت كه ادعاهای چین در دریا “غیرقانونی” است و رویكرد آمریكا را بیشتر تقویت می كند.

جوزف لیو ، مشاور تحقیقاتی در مدرسه S Rajaratnam ، گفت: “شما استقبال بیش از حد شدید آنها را از حاشیه مشاهده نخواهید کرد ، اما برخی از آنها در مورد آنچه چین انجام می دهد تردید دارند ، به ویژه در مورد مسائلی مانند دریای چین جنوبی یا مرز با هند.” مطالعات بین المللی در سنگاپور.

“اما در عین حال ، این کشورها نمی خواهند روابط با چین را به خطر بیندازند ، زیرا روابط اقتصادی آنها گسترده تر و عمیق تر است و آنها نمی خواهند این روابط را به خطر بیاندازند.”

دولت ترامپ همچنین جسورانه تر به وقایع سین کیانگ پاسخ داده است – جایی که سازمان ملل تخمین می زند حدود یک میلیون اویغور در اردوگاه هایی نگهداری می شوند که چین آنها را به عنوان مراکز آموزش مهارت های لازم برای مبارزه با “افراط گرایی” معرفی می کند – و هنگ کنگ ، پکن پس از تقریباً یک سال اعتراضات ضد دولتی ، در خرداد ماه قانون امنیت ملی را به طور گسترده ای وضع کرد.

در هر دو مورد ، ایالات متحده تحریم های هدفمندی وضع کرد و وضعیت مالی ویژه ای را که هنگ کنگ در هنگ کنگ از آن برخوردار بود پس گرفت.

یک مقام ناشناس ژاپنی در ماه آوریل در مجله American Interest نوشت که پاسخ قاطع ترامپ نسبت به استراتژی اوباما در تلاش برای تعامل با چین ارجح است.

این دیپلمات نوشت: “برای کشورهایی که با زورگویی چین روبرو هستند ، موضع سختگیرانه آمریکا در قبال چین بیش از هر جنبه دیگر در سیاست آمریکا مهم است.” “نخبگان آسیایی – در تایپه ، مانیل ، هانوی ، دهلی نو – به طور فزاینده ای محاسبه می کنند که رویکرد غیرقابل پیش بینی و معاملاتی ترامپ کمتر از خطر بازگشت ایالات متحده به مجبور کردن چین به عنوان” یک شرکت مسئول “است. “

تایوان ، که چین ادعا می کند متعلق به خودش است ، از زمان انتخاب تسای یینگ ون برای اولین بار به عنوان رئیس جمهور در سال 2016 مورد رفتار قاطعانه پکن قرار گرفته است (ترامپ همچنین اولین رئیس جمهور ایالات متحده بود که تماس تبریک را پذیرفت. توسط یک رهبر تایوانی).

ایالات متحده که علی رغم داشتن ارتباط رسمی با پکن موظف به حمایت از تایوان است ، با تشدید فعالیت هوایی و دریایی چین از طریق تنگه ، سلاح های مدرن را در این جزیره می فروشد و تایپه را به مدرن سازی ارتش تشویق می کند.

چیه تینگ یه ، معاون رئیس انستیتوی جهانی تایوان به الجزیره گفت: “درست است که در دوره نخست ریاست جمهوری پرزیدنت ترامپ ، روابط بین ایالات متحده و تایوان به سرعت بهبود یافته است” ، و خاطرنشان کرد که این پیشرفت همچنین منعکس کننده “اصولی اما رویکرد سنجیده تسای به دیپلماسی “و” از همه مهمتر ، تجاوز روزافزون حزب کمونیست چین “.

اجماع نادر

شما تأكید كرد كه رویكرد آمریكا در مورد تایوان از حمایت گسترده ای در واشنگتن نیز برخوردار است.

وی گفت: روابط ایالات متحده و تایوان به سادگی با هوی و هوس رئیس جمهور ترامپ تعیین نمی شود.

تحلیلگران خاطرنشان می کنند که رویکرد به چین یکی از معدود زمینه های توافق در سیاست داخلی است.

هوی فنگ ، یکی از اعضای ارشد دانشگاه گریفیت استرالیا ، در وب سایت آکادمیک مکالمه نوشت: “دستیابی به روابط سخت تر با چین منشا اجماع نادرست دو طرفه در یک فضای سیاسی دو قطبی شده است.” “در حقیقت ، حتی اگر ترامپ در انتخابات رقیب جو بایدن ، رقیب دموکرات ، شکست بخورد ، بازهم تغییر اساسی در روابط ایالات متحده و چین بعید است.”

بایدن ، معاون سابق رئیس جمهور در زمان اوباما که چندین بار در زمان دولت شی ملاقات کرد ، گفت که تحت دولت او ، ایالات متحده “با مثال” ، “نه” با مثال “رهبری خواهد کرد.

اما در حالی که او بسیاری از مقامات سابق اوباما را در تیم خود جذب کرد ، او همچنین قول داد که رویکرد با ثبات تری نسبت به چین داشته باشد. او حتی از او به عنوان “دزد” یاد کرد.

لئو گفت: “هیچ کس فکر نمی کند که او قصد دارد اوباما 2.0 را بسازد.” “در دفع چین ضربان طبعی ثابت و در حال افزایش است ، اما آنها می خواهند در صورت وجود همگرایی منافع در زمینه های مختلفی از جمله بهداشت و تغییرات آب و هوایی با چین کار کنند.”

انتظار می رود دولت بایدن ایالات متحده را به سازمانهای بین المللی رها شده توسط ترامپ بازگرداند و به توافق نامه آب و هوای پاریس بپیوندد.

تحلیلگران همچنین انتظار دارند كه ایالات متحده در زمان بایدن سرمایه گذاری بیشتری در روابط با همفكران از جمله استرالیا ، ژاپن و كره جنوبی داشته باشد. در مورد اخیر ، ستاد انتخاباتی بایدن ترامپ را متهم کرد که در تلاش برای استخراج پول بیشتر از سئول ، اتحاد ها را به عنوان “موشک” تلقی می کند.

لیندد دسمائله ، محقق KF-VUB ، نوشت: “اگر بایدن پیروز شد ، انتظار داشته باشید كه خانه آبی نفس راحتی بكشد.”

هرکسی که روز سه شنبه در این نظرسنجی پیروز شود بعید است شاهد بازگشت روابط دو غول جهانی به آنچه بود بود.

ایالات متحده تغییر کرده است. و چین نیز در منطقه آسیا و اقیانوسیه ، دیپلمات ها برای چهار سال چالش برانگیز دیگر آماده می شوند.

[ad_2]