[ad_1]
تصاویر تلویزیونی نشان می دهد که برخی به پایتخت دهلی نو نقل مکان کرده اند ، در حالی که هنوز هزاران نفر در حومه شهر باقی مانده اند.
هزاران کشاورز هندی خواستار اعتراض در پایتخت ملی و پیرامون آن در برابر قانون کشاورزی هستند که به گفته آنها بخش خصوصی می تواند محصولات خود را با قیمت پایین خریداری کند.
پس از یک روز درگیری با پلیس ، که از گاز اشک آور ، توپ آب و باتوم برای دفع آنها استفاده کرد ، اواخر جمعه به کشاورزان حق ورود به دهلی نو داده شد.
تصاویر تلویزیونی برخی از آنها را نشان می دهد که به پایتخت نقل مکان می کنند ، در حالی که هنوز هزاران نفر در حومه شهر باقی مانده اند.
کشاورزان به قبض های مزرعه تازه تصویب شده در مرز سینگو در حوالی دهلی نو اعتراض می کنند [Danish Siddiqui/Reuters]
نارندرا سینگ تومار ، وزیر کشاورزی ، آنها را برای گفتگو دعوت کرد.
تومار گفت: “ما در تاریخ 3 دسامبر با تمام تشکل های کشاورزان تماس گرفتیم و قبلاً صحبت کرده ایم و هنوز برای گفتگو آماده هستیم.”
هیچ واکنش فوری از سوی رهبران اعتراض صورت نگرفت. معترضین گفتند تا زمانی که خواسته هایشان برآورده نشود به خانه های خود برنخواهند گشت.
در دو ماه گذشته ، اتحادیه های کشاورزان قوانینی را که در ماه سپتامبر تصویب شده رد کرده و در بزرگراه های پنجاب و هاریانا اردو زده اند.
آنها می گویند این اقدام می تواند دولت را وادار به توقف خرید غلات با قیمت های تضمینی کند و منجر به بهره برداری از شرکت هایی شود که محصولات خود را ارزان می خرند.
دولت می گوید برای اصلاح کشاورزی از طریق آزاد كردن كشاورزان برای بازاریابی محصولات خود و تحریك تولید از طریق سرمایه گذاری خصوصی ، قوانینی لازم است.
“ما برای حقوق خود می جنگیم. تا زمانی که به پایتخت نرسیم و دولت را مجبور به حذف این قوانین سیاه نکنیم ، آرام نخواهیم رفت. “” میشینگر سینگ دالیوال ، رهبر یک کشاورز گفت.
احزاب مخالف و برخی از متحدان مودی این قوانین را “ضدکشاورزی” و “طرفدار شرکت” می نامند.
مدت هاست که کشاورزان به عنوان قلب و روح هند شناخته می شوند ، جایی که کشاورزی بیش از نیمی از 1.3 میلیارد نفر از مردم این کشور را پشتیبانی می کند.
اما کشاورزان همچنین متوجه شده اند که در 30 سال گذشته نفوذ اقتصادی آنها کاهش یافته است. آنها پس از اختصاص یک سوم تولید ناخالص داخلی هند ، اکنون فقط 15 درصد از 2.9 تریلیون دلار این کشور را تولید می کنند.
کشاورزان غالباً شکایت می کنند که مورد بی اعتنایی قرار گرفته و معترضان مکرر برای درخواست قیمت بهتر برداشت ، معافیت از وام بیشتر و سیستم های آبیاری برای اطمینان از تأمین آب در دوره های خشک هستند.
[ad_2]