یکی از مصالح پرکاربرد در ساختمان کاشی است که نوعی از آن به سرامیک معروف است
کاشی به قطعه سنگی مصنوعی گفته میشود که طول و عرض آن مختلف بوده و ضخامت آن چند میلی‌متر است، و یک روی آن دارای سطحی شیشه‌ای بوده و کاملاًّ صاف و صیقلی می‌باشد. کاشی، محصولاتی سفالین و سرامیکی است که در ساختمان کاربرد و اهمیت ویژه‌ای دارد مانند حمام‌ها، توالت‌ها، آشپزخانه‌ها و آب ریزگاه‌های عمومی و غیره. کاشی برای تزئینات داخل و خارج ساختمان و همچنین برای بهداشت و عایق رطوبت به کار می‌رود.
اگر به دنبال خرید کاشی و سرامیک با کیفیت هستید روکاسرام انتخاب مناسبی است
روش تولید
برای ساخت سرامیک‌ها معمولا مواد خام مانند: خاک رس، کائولینت، اکسید آلومینیوم، کاربید سیلیکون، کاربید تنگستن و موارد خالص دیگر را با آب مخلوط کرده و خمیر بدست آمده را در قالب‌‌های از پیش تعیین شده می‌ریزند، سپس در دستگاه خشک‌کن می‌گذارند تا مواد خشک شوند و شکل قالب را به خود گیرند، در نهایت آن‌ها را در کوره‌‌های کاشی پزی حرارت می‌دهند.
تفاوت کاشی وسرامیک
تفاوت اصلی کاشی با سرامیک در میزان استحکام آن است. کاشی به دلیل ظرافت بیشتر و وزن پرس کمتر در بدنه کار میشود ولی سرامیک به دلیل پرس سنگین‌تر و استحکام بالاتر در کف کار میشود.
مقاومت کاشی در برابر فشار، سرما و گرما کم است و برای محیط‌های بسته و دیوارهایی که از پشت رطوبت ندارند استفاده میشود. کاشی به خاطر درصد جذب آب بالایی که نسبت به سرامیک دارد برای کار کردن بر روی دیوار و ارتفاع مناسب و راحت‌تر است.
انواع
کاشی دارای انواع و گونه های متفاوتی است. استفاده یا عدم استفاده از لعاب، مهم ترین عامل تمایز انواع کاشی به شمار می آید. میزان تخلخل کاشی نیز در درجه دوم اهمیت قرار دارد. رنگ در کاشی های لعاب خورده می تواند در بافت کاشی وارد شده باشد. این رنگ می تواند رنگ طبیعی خاک رس، یا رنگدانه ای باشد که قبل از پخت کاشی به رس اضافه شده باشد. در برخی موارد در کاشی های لعاب خورده، رنگ (معمولا مخلوطی ازسیلیکات سرب و رنگدانه ها) پس از پخت بدنه بر لعاب سطح اعمال می شود. سپس کاشی را جهت ممزوج نمودن لعاب با بدنه، مجددا در کوره پخت قرار می دهند. کاشی های لعاب خورده دارای رنگ ها، طرح ها و بافت های سطحی متنوع تری در مقایسه با نوع بدون لعاب هستند.
کاشی در ایران
کشور ایران با تاریخ و تمدن کهن در هنر و صنعت و برخورداری از ذخایر معتنابهی از مواد اولیه از دیر باز با عنوان بستری مناسب برای صنعت کاشی و سرامیک مطرح بوده‌است. تولید کاشی سرامیکی در این سرزمین از مراحل بسیار اولیه و با روش‌های ابتدایی از حدود ۱۲۵۰ سال قبل از میلاد مسیح با تولید انواع آجرهای لعابدار، کاشی‌های تزیینی و مینا آغاز شده‌است. کاشی از فرآیند پخت خاک رس در کوره و لعاب بر روی آن تولید میشود و خاک رس کاشی حتماً باید دارای ۲۰ تا ۳۰ درصد سیلیس باشد. پس از پخت کاشی در کوره یک لایه لعاب بر روی آن برای حفظ خواص کاشی و همچنین زیبایی طرح و رنگ و حفاظت و افزایش مقاومت لایه رویی بر روی آن زده میشود.