[ad_1]
جنگ دولت اتیوپی علیه دولت منطقه ای Tigrei در قسمت شمالی این کشور در حال نزدیک شدن به لحظه ای حساس است ، زیرا مجموعه ای از دستاوردهای نظامی زمینه را برای حمله “نهایی” قریب الوقوع به Mekel ، پایتخت منطقه فراهم می کند.
نیروهای وفادار به جبهه آزادیبخش خلق Tigrayan (TPLF) در مکه له پنهان شده اند.
فقط سه هفته پس از آغاز حمله زمینی و هوایی توسط دولت ، نیروهای فدرال نیروهای TPLF را تقریباً از همه مراکز مهم شهری در منطقه از جمله شهرهای آکسوم و آدوا و همچنین هومرا در غرب تیگرای و آلاماتا در جنوب آواره کرده اند.
وقفه در ارتباطات تأیید اطلاعات در زمین را دشوار می کند ، اما تخمین زده می شود که در این درگیری ها هزاران نفر کشته شده و حدود 40000 نفر مجبور به فرار برای امنیت اردوگاه های پناهندگان در سودان از جمله بازماندگان قتل عام صدها غیرنظامی در شهر می کادرا در 9 مه باشند. نوامبر
اما در حالی که ارتش اتیوپی به ساکنان پایتخت منطقه تحت محاصره گفته بود “قبل از حمله روز چهارشنبه” “خود را نجات دهند” ، هشدار دادند که “ممکن است هر اتفاقی بیفتد” ، مقامات TPLF گفتند حتی سقوط مکل به معنای پایان یافتن آنها نیست نبرد
Feseha Tesema ، مشاور TPLF ، گفت: “نیروهای ما هنوز بسیاری از مناطق روستایی دجله را کنترل می کنند و ساختار حاکمیتی ما در این مناطق دست نخورده باقی مانده است.” “هیچ راه حل نظامی وجود ندارد ، فقط یک راه حل سیاسی توافق شده است.”
نبرد سخت شد
TPLF به عنوان یک جنبش تازه متولد شده در دهه 1970 راه اندازی شد.
هفده سال مبارزه مسلحانه با تصاحب آدیس آبابا توسط شورشیان TPLF در سال 1991 و سرنگونی دولت کمونیستی منگیستو هایل ماریام پایان یافت.
تقریباً طی 30 سال آینده ، TPLF بر یک دولت سرکوبگر که عمدتا توسط نخبگان Tigrayan تشکیل می شود ، حکومت خواهد کرد. فرماندهان پیروز تیگران در تصویر نظامی و اطلاعاتی جدید اتیوپی همه گیر شدند.
تحت رهبری TPLF ، نیروهای اتیوپی به طور منظم برای از بین بردن انواع شورش های داخلی مستقر می شدند.
در سال 2005 ، 193 معترض غیرمسلح در اعتراض به نتایج عمومی انتخابات در آدیس آبابا ، پایتخت ، به ضرب گلوله کشته شدند. چند سال بعد ، یک کارزار ویژه وحشیانه علیه شورشیان در منطقه سومالی این کشور هزاران کشته یا آواره از خانه های خود برجای گذاشت.
اما پس از تظاهرات گسترده ای که مجبور به تغییر دولت در سال 2018 و انتصاب ابی احمد به عنوان نخست وزیر شد ، نخبگان نامطبوع تیگرایان به عنوان رئیس نهادهای سیاسی و امنیتی اتیوپی برکنار شدند.
تحت فشار آدیس آبابا ، TPLF به مدیریت Tigray می رسد. ارتش اتیوپی و مقامات اطلاعاتی دیرینه ، بسیاری با سالها تجربه جنگ با جنگجویان در همسایگی سومالی و یا مأموریتهای صلح سازمان ملل متحد در سودان جنوبی ، به سمت مکل حرکت کردند.
“اشتباهات استراتژیک”
بنابراین ، بسیاری پیش بینی می کنند که محاصره طولانی مدت درگیری ادامه دارد ، که ممکن است ماه ها ادامه داشته باشد. تخمین زده می شود که علاوه بر نیروهای ویژه کاملاً آموزش دیده ، که گفته می شود بالغ بر 250،000 نفر است ، این منطقه می تواند روی یک نسل از تصفیه های نظامی اتیوپی حساب کند ، پس از تغییر قدرت پس از روی کار آمدن ابی ، از مقام خود تخلیه یا برکنار شود. .
مشابه Getachew Assefa ، رئیس سابق سرویس اطلاعاتی اتیوپی ، که در تلویزیون آمریکا در سال 2009 توصیف شد “شاهین و با نفوذ قابل توجه” ، گمان می رود که آنها در مکل ، محل زندگی حدود نیم میلیون نفر باشند.
بسیاری از آنها سالها تجربه بی نظیری در زیر کمربند خود دارند و توانایی ادامه نفوذ بر ارتش منظم را دارند.
به نظر می رسد هفته گذشته ، دولت اتیوپی هنگامی كه اعلام كرد 76 دستور بازداشت برای مقامات متهم به “خیانت” صادر كرده ، این افسران را هدف قرار داده است.
ببرها ، از جمله بسیاری از کهنه سربازان ارتش که از پیچیدگی های ارتش اتیوپی اطلاع داشتند ، تقریباً به طور کامل در این لیست قرار داشتند. آنها به همدستی با TPLF در تلاش های نظامی فعلی متهم شده اند.
در میان آنها چهار سرلشکر بزرگ ، 10 سرتیپ سرلشکر و 47 سرهنگ ، از جمله سرهنگ Gebregsiaber Alemseged ، که در سال 2006 فرمانده گروه اتیوپی مستقر در اتحادیه دادگاه های اسلامی در سومالی بود ، بودند.
به همین دلیل است که ناتوانی آشکار رهبری نظامی Tigrayan در ایجاد محافظت قاطع در برابر لشکرهای ارتش که سالها آموزش دیده و فرماندهی آنها را بر عهده دارد ، تا حدودی گیج کننده است.
رشید عبدی ، محقق و تحلیلگر کنیایی در شاخ آفریقا ، گفت: “TPLF اشتباهات اساسی استراتژیکی داشته است.” “این در بسیاری از جبهه های نبرد علیه ارتش های متعارف اتیوپی ، که یک نیروی توپخانه است ، نبرد متعارفی را انجام می دهد. ما دیده ایم که نیروهای دولتی از مهارتهای خود به طرز مخربی استفاده می کنند. TPLF یا می تواند به کوهها عقب نشینی کند و یک مبارزات چریکی را آغاز کند ، تسلیم شود ، یا آخرین موضع را بردارد و شکست بخورد. “
پیش از حمله روز چهارشنبه دولت اتیوپی به قلعه TPLF ، گروه های حقوق بشر خواستار محافظت از غیرنظامیان و زیرساخت های غیرنظامی شدند و هشدار دادند که حملات عمدی علیه آنها “توسط قوانین بشردوستانه بین المللی ممنوع است و جنایات جنگی محسوب می شود”
سخنگوی ابی بیلن سیوم در پاسخ به این س ifال که آیا دولت برنامه های خود را برای یک Tigrei پس از جنگ برنامه ریزی کرده است ، الجزیره را به یک کنفرانس مطبوعاتی اخیر ارجاع داد که در آن مولو نگا ، که به عنوان رئیس دولت انتقالی منطقه منصوب شده است ، از آرزوهای پس از جنگ ، از جمله انتخابات صحبت کرد.
اما ممکن است مولو از خودش جلو باشد. علی رغم ناکامی در میدان جنگ ، برخی انتظار دارند جناحی از TPLF که اکنون ممنوع شده است ، دوباره در کوههای روستای Tigray ، جایی که این سازمان نیم قرن پیش تأسیس شده است ، ذوب شود.
عبدی گفت: “گزینه جنگ چریکی روی میز است ، گرچه من شک دارم انتقال آن آسان باشد.” “رهبری TPLF با قدرت و سهولت زندگی نرمتر می شود.”
از زمان ابی آغاز عملیات نظامی در ساعات اولیه 4 نوامبر ، ابی با قطع خدمات تلفن و اینترنت و ممنوعیت روزنامه نگاری ، کل منطقه Tigray در محاصره بوده است.
پناهجویانی که به سودان فرار می کردند ، از قتل عام توسط نیروهای دولتی صحبت می کردند. منابع خسته بیمارستان و خدمات بانکی قطع شد و میلیون ها نفر دیگر قادر به برداشت وجوه حیاتی نبودند.
فسه ها گفت: “ببرها بر این عقیده هستند که این جنگ علیه همه ببرها است.”
وی افزود: “دولت علاوه بر نقض حق خودگردانی ، علیه مردم غیرنظامی نیز جنایاتی را مرتکب می شود.”
دولت با هدف اصرار در عملیات خود “هدف اصلی اعضای ناراضی ، مرتجع و کلاهبردار گروه TPLF” قرار گرفتن یا تبعیض علیه ببرهای قومی را انکار کرد.
با این حال ، محاصره ای که فاجعه انسانی را تشدید کرد ، ابی را در میان Tigrayan ها تغذیه کرد. اینکه آیا این می تواند در دست نسلی از تاکتیک های سخت گیر نبرد بازی کند ، باید منتظر ماند.
[ad_2]