بحران سودان: بعد از یک هفته درگیری مرگبار چه می شود؟ | اخبار درگیری

درگیری در سودان بین نیروهای دو ژنرال رقیب در 15 آوریل آغاز شد که منجر به کشته شدن بیش از 400 نفر، جرقه یک فاجعه انسانی و افزایش ترس از یک جنگ داخلی طولانی و غیرقابل پیش بینی شد.

درگیری در پایتخت خارطوم و جاهای دیگر بین نیروهای وفادار به فرمانده ارتش عبدالفتاح البرهان و محمد “همدی” حمدان داگلو، فرمانده نیروهای قدرتمند پشتیبانی سریع شبه نظامی (RSF) ادامه دارد.

تحلیلگران هشدار می‌دهند که این درگیری می‌تواند گروه‌های مسلح خارجی و قدرت‌های منطقه‌ای را به خود جذب کند و می‌تواند پیامدهای گسترده‌ای نه تنها برای کشور شمال شرق آفریقا، بلکه برای منطقه از قبل ناآرام داشته باشد.

کارشناسان موافق هستند که یک پیروزی نظامی سریع بعید به نظر می رسد، زیرا ارتش البرخان قدرتمندتر است، اما RSF همدی در جنگ شهری سرآمد است. به نظر می رسد صحنه برای یک درگیری طولانی مدت آماده شده است.

دعوا در حال گسترش است

نبرد به سرعت بالا گرفت و خارطوم و شهر خواهرش اومدورمان و چندین منطقه دیگر به ویژه دارفور را فرا گرفت.

گروه بین‌المللی بحران گفت: «نبرد می‌تواند به سرعت به یک جنگ طولانی تبدیل شود که خطر سرایت از حاشیه‌های ناآرام کشور به همسایگانش را دارد». خصومت ها کشور را به سمت جنگ داخلی تمام عیار سوق داده است که سودانی ها سال ها از آن می ترسیدند.

کامرون هادسون – از مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی مستقر در واشنگتن – می‌گوید خشونت ممکن است در مرزهای سودان افزایش یابد.

هادسون می گوید: «چالش این است که درگیری… به هر گوشه کشور – در مرز با چاد، جمهوری آفریقای مرکزی، سودان جنوبی و اتیوپی گسترش یافته است.

پناهندگان

سازمان ملل می گوید بین 10000 تا 20000 نفر از درگیری ها در چاد همسایه غربی سودان گریخته اند.

چاد شرقی در حال حاضر میزبان 400000 پناهجوی سودانی است و تازه واردان فشار بیشتری بر خدمات و منابع عمومی بیش از حد این کشور وارد می کنند.

سودان یکی از فقیرترین کشورهای جهان است و در ماه فوریه سازمان ملل اعلام کرد که بیش از یک سوم جمعیت آن با بحران گرسنگی رو به رشد روبرو هستند.

گروه بین‌المللی بحران می‌گوید: «میلیون‌ها غیرنظامی گرفتار آتش متقابل شده‌اند و به سرعت نیازهای اولیه خود را از دست می‌دهند.

هادسون می گوید که “کاملاً انتظار مهاجرت دسته جمعی غیرنظامیان” را پس از اجرای اولین آتش بس دائمی دارد. او می گوید: «من انتظار دارم میلیون ها نفر برای عبور از مرزها تلاش کنند.

جنگ داخلی

الکس دی وال، تحلیلگر می گوید، اگر درگیری ادامه یابد، افراد بیشتری در جامعه بسیار پراکنده سودان ممکن است اسلحه به دست بگیرند. «دو شخصیت اصلی وجود دارد. اگر درگیری ادامه یابد، اوضاع به سرعت پیچیده تر می شود.

دی وال می گوید که هر کشور ائتلافی از چندین گروه مختلف است که می توانند اتحاد خود را تغییر دهند و به طور بالقوه عامل “عوامل قومی” باشند.

مرکز سوفان مستقر در نیویورک نسبت به “مداخله دولت های خارجی، جنگ سالاران، شبه نظامیان مسلح و طیفی از دیگر بازیگران غیردولتی خشن” هشدار داد.

این اندیشکده گفت: «شکست فرماندهان در مهار جنگنده‌های خود می‌تواند خشونت را بیشتر کند.

قدرت های منطقه ای

همه کشورهای دیگر منطقه رسماً خواستار پایان دادن به خشونت ها شده اند، اما کارشناسان موافق هستند که مصر از البرهان حمایت می کند، در حالی که امارات متحده عربی از همدی حمایت می کند.

هادسون می گوید که این دو ژنرال سعی کردند از کشورهای همسایه سلاح و نیروی کمکی دریافت کنند. گروه مزدور روسی واگنر نیز در سودان حضور دارد، اما مشارکت آن عمدتاً بر بهره برداری از ذخایر طلای این کشور متمرکز است.

دی وال هشدار داد که این جنگ می تواند بازیگرانی را جذب کند که بودجه، تسلیحات و احتمالاً سربازان یا نمایندگان خود را تأمین می کنند.

وی افزود، لیبی، جمهوری آفریقای مرکزی، چاد، اتیوپی و اریتره احتمالاً برخی از نقش‌های سیاسی یا حتی نظامی را در درگیری ایفا خواهند کرد.

پادرمیانی

عبدالخالک عبدالله، دانشمند علوم سیاسی اماراتی، با اشاره به موقعیت استراتژیک سودان در دریای سرخ، می گوید: «بی ثباتی سودان برای کل جهان، به ویژه برای کشورهای همسایه یک مشکل است. “همه بهایی خواهند پرداخت.”

از زمان تشدید تنش‌ها، میانجی‌های سازمان ملل، اتحادیه آفریقا، بلوک منطقه‌ای IGAD و پایتخت‌های غربی و خلیج‌فارس در تلاش هستند تا البرهان و همدی را به میز مذاکره بکشانند. تاکنون تلاش ها بی نتیجه بوده است.

برخی تحلیلگران می گویند که سال ها دیپلماسی با این دو ژنرال از زمان برکناری عمر البشیر، رهبر مستبد دیرینه در سال 2019، آنها را جسور کرده است.

هادسون می‌گوید که جامعه بین‌المللی و قدرت‌های بزرگ وقتی خواستار آتش‌بس هستند، «هیچ چیزی» دریافت نمی‌کنند.