[ad_1]
شهر باستانی یمن ، شیبام ، به دلیل آسمان خراش های قدیمی خود که “صحرای منهتن” نامیده می شود ، در جنگ داخلی از خسارت فرار کرده است – اما اکنون در میان باران و سیل با ویرانی روبرو است.
در برابر پس زمینه ای خیره کننده از سنگ ها ، میراث جهانی یونسکو بر روی چشمه ای صخره ای واقع در بالای دره رودخانه وادی حضرموت در مرکز خشک یمن قرار دارد.
برخی از صدها برج خارق العاده آجری گلی و خشک شده از آفتاب ، که قدمت بسیاری به قرن شانزدهم برمی گردد ، به هفت طبقه می رسد و در یک دیوار مستحکم سنتی ساخته شده است که برای محافظت ساخته شده است.
سازمان ملل متحد این شهر را که زمانی ایستگاه واحه ای برای کاروانهای شتر در مسیرهای ادویه و بخور در جنوب عربستان بود ، توصیف می کند “به عنوان یکی از قدیمی ترین و بهترین نمونه های برنامه ریزی شهری بر اساس اصل ساخت عمودی.”
اما شیبام دست و پنجه نرم می کند زیرا سازه های گلی خشتی خرد شده نیاز به تعمیر مداوم دارند.
اقتصاد یمن در جنگ داخلی وحشیانه ای که از سال 2014 شروع شده بود ، فروپاشیده است ، و آنچه را که سازمان ملل متحد به عنوان بدترین بحران انسانی جهان توصیف می کند ، ایجاد کرده است.
عبدالوهاب جابر ، یک مقام محلی در این شهر ، در 480 کیلومتری شرق سانا ، پایتخت ، گفت: “به نظر می رسد که این شهر از یک فاجعه رنج برده است – بی سابقه.”
جابر گفت در سیل اخیر که منجر به کشته شدن ده ها نفر در یمن شد ، حداقل چهار برج این شهر تخریب و 15 برج دیگر آسیب دیده است.
حسن عید ، رئیس سازمان عمومی حفظ شهرهای تاریخی یمن گفت که سقف ها و نمای خارجی برج های گلی بیشترین خسارت را دیده اند.
امید به خبرگزاری فرانسه گفت: “ساکنان شهر به دلیل جنگ و شرایط دشوار زندگی قادر به بازسازی آنها نیستند.”
ایدید گفت که یک طرح واکنش اضطراری با همکاری یونسکو در حال انجام است ، تقریباً 40 ساختمان به ارزش 194000 دلار مرمت شده است.
باراک باسویتین ، رئیس انجمن معماری لجن Shibam گفت ، در حالی که برنامه های بازسازی با حمایت از بودجه اتحادیه اروپا پیش می روند ، آنها به اندازه کافی سریع حرکت نمی کنند.
وی گفت: “برخی مشکلات وجود داشت.” “کار به دلیل کمبود نیروی متخصص محلی که مطابق با استانداردها باشد ، کند است.”
یمن در محاصره جنگ بین شورشیان حوثی مورد حمایت ایران – که پایتخت را کنترل می کنند – و یک دولت آشفته با حمایت ائتلاف تحت رهبری عربستان سعودی است.
شیبام توسط یک دولت به رسمیت شناخته شده در سطح بین المللی کنترل می شود ، اما اگرچه تا حد زیادی از درگیری مستقیم در امان مانده است ، اما از اثرات جنگ نجات پیدا نکرده است.
[ad_2]