مهاجرت فلسطینی ها به شیخ جارا ، بخشی از سیاست اسرائیل فلسطین

برای حداقل ده خانواده فلسطینی که در منطقه اشغالی شیخ جارا در بیت المقدس شرقی زندگی می کنند ، تهدید به اخراج از سر آنها آویزان است و هرگونه افکار در مورد آینده را فلج می کند.

در ماه اکتبر دادگاه قاضی اسرائیل در اورشلیم حکم به اخراج 12 نفر از 24 خانواده فلسطینی در شیخ جرا و دادن خانه هایشان به شهرک نشینان یهودی اسرائیلی داد. دادگاه همچنین حکم داد که برای تأمین هزینه های قانونی مهاجران ، هر خانواده باید 70،000 مثقال (20000 دلار) هزینه بپردازد.

به خانواده ها 30 روز فرصت داده شد تا شکایت خود را اعلام کنند ، اما اکثر آنها ابراز امیدواری چندانی برای تصمیم گیری به نفع خود نکردند و گفتند که دادگستری اسرائیل چیزی بیش از ابزاری برای سیاست اشغال اسرائیل برای اسکان و پاک کردن حضور فلسطینیان در قدس نیست.

احمد حمد ، یکی از ساکنان شیخ جارا گفت: “از دستور تخلیه ، ما با اضطراب روزمره زندگی می کنیم که نمی دانیم چه زمانی ارتش اسرائیل می آید و ما را از خانه ما بیرون می کند.”

“تمام خاطرات من اینجا است. من اینجا متولد شدم و پدر ، خاله ها ، دایی ها و مادربزرگ ها در این خانه زندگی می کردند. “

نیروهای اسرائیلی مانند یک ساختمان فلسطینی در روستای ویران شده سور باهر که در دو طرف سد اسرائیل در قدس اشغالی شرقی و کرانه باختری اشغالی واقع شده است در حال گشت زنی هستند. [File: Mussa Qawasma/Reuters]

“ماشین استعمار روغن کاری شده”

شیخ جارا واقع در دامنه کوه اسکوپوس ، شمال شهر قدیمی ، 3000 فلسطینی را در خود جای داده است ، همگی پناهندگانی که در ناکبا 1948 از قومیت خود در مناطق دیگر فلسطین تاریخی پاک شدند.

این محله مقایسه مناطق فقیرنشین و فقیرتر است ، جایی که هتل های مستعمره و سفیر آمریکا وجود دارد. اما بخشی که پناهندگان و فرزندان آنها در آن زندگی می کنند با جاده ها و خانه های آسفالته روبرو است که خراب است ، زیرا جامعه اسرائیلی در اورشلیم از هرگونه تعمیر جلوگیری می کند.

پناهندگان ، 28 خانواده آواره از خانه های خود در اسرائیل ، پس از آنكه اردن ، كه به شرق بیت المقدس مأموریت داشت ، پروژه های مسكن را در آنجا ساخت ، در سال 1956 موفق به انتقال به شیخ جارا شدند. توافق نامه ای بین سازمان ملل و اردن برای خانواده ها دریافت خانه در ازای انصراف از پناهندگی خود در آژانس پناهندگی سازمان ملل فراهم شده است و تا سه سال دیگر دولت اردن مالکیت خانواده ها را واگذار می کند.

با این حال ، این اتفاق نیفتاد و تا سال 1967 اسرائیل اورشلیم شرقی را تصرف کرد.

فعالان راست اسرائیلی پرچم اسرائیل را در حمایت از استقرار یهودیان در شیخ جرا برافراشته می کنند [File: Ronen Zvulun/Reuters]

به گفته Grassroots Jerusalem ، یک سازمان غیردولتی که بستری برای بسیج جامعه فلسطینی است ، از سال 2001 هجوم شهرک نشینان یهودی “که مسئول اخراج اجباری و تروریسم در محله هستند” وجود دارد.

به گفته فیروز شارکاوی ، مدیر بسیج جهانی Grassroots Jerusalem ، اتکا به سیستم قضایی اسرائیل برای حمایت از حقوق فلسطین “پوچ” است.

وی به الجزیره گفت: “این سیستم بخشی جدایی ناپذیر از کشور استعمارگر صهیونیستی است که خود را” دولت یهودی “معرفی می کند و بنابراین فلسطینیان را به طور منظم مورد سرکوب ، ضعیف و آواره قرار می دهد.

وی ادامه داد: “تصمیماتی که موقتاً دستورات تخلیه یا تخریب را متوقف می کند ، فقط به اسرائیل خدمت می کند ، زیرا این توهم را ایجاد می کند که این دموکراسی است که در آن دادگاه ها دولت یا ارتش را مسئول می دانند و از نقض حقوق فلسطین جلوگیری می کنند.”

شارکاوی گفت که حتی در بهترین سناریوها ، بیش از 70 سال شغل ثابت می کند که تصمیمات دادگاه به تعویق می افتد ، اما بندرت چنین دستوراتی را که در نهایت اجرا می شوند ، معکوس می کند.

وی گفت: “فلسطینی ها ، به ویژه در بیت المقدس ، باید با دستگاه استعماری روغن کاری شده روبرو شوند: سیستم های نظامی ، اداری و قضایی اسرائیل ، که دست به دست هم می دهند تا فلسطینیان را محروم و آواره کنند.”

بخشی از “تعادل جمعیتی” اسرائیل

از نظر حمد ، او واقعیت را خیلی خوب می داند.

وی گفت: “من نسبت به درخواست تجدیدنظر خوشبین نیستم.” “من فقط احساس می کنم که او زمان بیشتری را می خرد ، اما فقط برای تحقق اجتناب ناپذیر.

وی افزود: “ما همه اسناد و مدارک لازم را داریم.” “اما احساس غالب احساس ترس و دیدن خانه ما را برد و به شهرک نشینان داده است.”

این نویسنده فلسطینی می خواهد آمریکایی ها بفهمند دلارهای مالیاتی آنها چگونه خانواده اش را بی خانمان می کند. pic.twitter.com/2D85iM7BUl

– AJ + (ajplus) 26 نوامبر 2020

از دهه 1970 ، دولت اسرائیل در تلاش است “تعادل جمعیتی” را در قدس با نسبت 70-30 به اجرا بگذارد و جمعیت فلسطین را در این شهر به 30 درصد یا کمتر محدود کند.

این برنامه ریزی شهری با تعدادی از سیاست ها مانند مصادره زمین ، تخلیه و استعمار در محله های فلسطین اجرا می شود.

دادگاه ناحیه اورشلیم در تاریخ 26 نوامبر اخراج 87 فلسطینی را از منطقه باتان الحوا در منطقه اشغالی سیلوان در بیت المقدس شرقی به نفع گروه شهرک نشین اسرائیلی Ateret Cohanim مجاز دانست.

87 فلسطینی باتان الحوا از سال 1963 در خانه های خود زندگی می کنند.

به دنبال شکایت علیه ساکنان ، عترت کوهانیم 23 خانواده اسرائیلی را در میان 850 فلسطینی تحت مراقبت شدید مستقر کرد.

دیگر شهرک نشینان ، که بودجه برخی از آنها در ایالات متحده تأمین می شود ، شامل نهالات شیمون و صندوق زمین اسرائیل است.

براساس دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل (OCHA) ، 689 ساختار در کرانه باختری اشغالی ، از جمله قدس شرقی ، فقط در سال 2020 تخریب شدند – بیش از هر سال دیگر از سال 2016 – 869 فلسطینی بی خانمان هستند.

“برگشت ناپذیر سیاسی”

محمد الکرد تنها 11 سال داشت که شهرک نشینان یهودی در نوامبر 2009 به زور نیمی از خانه او را تصرف کردند. [File: Jaclynn Ashly/Al Jazeera]

برای محمد الکرد ، شاعر و نویسنده شیخ جارا که هم اکنون در نیویورک تحصیل می کند ، اخراج فلسطینیان ، که وی آن را “جابجایی اجباری” توصیف می کند ، فقط یک واقعه منزوی نیست.

وی به الجزیره گفت: “این مقدمه جنبش محرومیت پایدار است.”

“ما همیشه باید به مردم یادآوری کنیم که این فقط یک خانواده فقیر فلسطینی نیست [who] به دلایل عجیب قانونی [is] از دست دادن مال این است [about] صدها هزار فلسطینی در سراسر اورشلیم و شهرهای همجوار – به طور کلی فلسطین – با دندانهای شرور یک سیستم قضایی که برای جابجایی آنها طراحی شده روبرو است. “

الکرد فقط 11 سال داشت که شهرک نشینان یهودی در نوامبر 2009 به زور نیمی از خانه او را تصرف کردند و اشتراک وی با “متجاوزان متمرکز بر بروکلین” را “غیرقابل تحمل ، غیر قابل تحمل” توصیف کرد. [and] خیلی بد و ناخوشایند. “

“آنها فقط در خانه ما نشسته اند ، ما را شکنجه می کنند ، اذیت و آزار می کنند ، همه کارهایی را که ممکن است انجام دهند تا ما را مجبور کنند نه تنها برای نیم ساعت دوم خانه را ترک کنیم ، بلکه همچنین همسایگان ما را برای ترک خانه خود به عنوان بخشی از تلاش برای از بین بردن کامل حضور مجبور می کنند. به فلسطینیان از بیت المقدس ، “گفت.

حمد ، كه با الكرد بزرگ شده است ، گفت كه فكر كردن و برنامه ريزي از قبل دشوار است.

وی گفت: “من نمی دانم در صورت اخراج ما چه اتفاقی خواهد افتاد.” “این تصمیم در زمانی اتفاق افتاد که زندگی به دلیل شیوع ویروس کرونا تقریباً در بن بست بود.

وی ادامه داد: “ما این را روز به روز می گیریم.” حتی اگر تصمیم بگیریم در مقابل خانه خود چادر بزنیم و در آنجا زندگی کنیم ، دولت اسرائیل اجازه این کار را نمی دهد. »

الكرد گفت: خانواده وی توانایی اجاره مکانی در قدس را ندارند و تنها گزینه دیگر آنها رفتن به كرانه باختری اشغال شده است ، جایی كه محل اقامت خود را در قدس از دست می دهند و اجازه ندارند دوباره به شهر برگردید.

وی توضیح داد: “این سوال بزرگتر در اینجا است.” “این تخریب خانه ، جابجایی اجباری ، تخلیه است ، اما همچنین روانی است – از دست دادن توانایی ما برای ورود دوباره به اورشلیم.

“روشی که اسرائیل این مسئله را ایجاد کرده است تا به نظر برسد یک مسئله حقوقی نیست ، غیرقابل بازگشت سیاسی است.”