نمایندگان حتی عزت را حفظ نمی کنند آخرین خبرها

برنامه پارلمان برای ممنوعیت خروج مقامات دولتی از کشور پس از پایان دوره مأموریت آنها ، از یک سو خلاف قانون اساسی است که اصل برائت را به رسمیت می شناسد ، از سوی دیگر ، خود سیستم است و مهمتر از آن ، هیچ پایه منطقی ندارد.

روزنامه “جمهوری اسلامی” نوشت: امام خمینی (ره) ، مجلس شورای اسلامی را توصیف كرد و آن را اصلی دانست و فرمود كه مجلس باید اصلی ترین مجلس باشد.

با توجه به دو وظیفه اصلی و اساسی که قانون اساسی جمهوری اسلامی برای مجلس شورای اسلامی پیش بینی کرده است ، یعنی قانونگذاری و نظارت ، مفهوم “اداره” این اختیار کاملاً روشن است. قانونگذاری به معنای تعیین نقشه راه کشور در مراحل مختلف و نظارت بر انجام وظایف نمایندگان برای اجرای آنها مطابق با همان قوانینی است که توسط مجلس تصویب شده است.

بر این اساس ، دو قوه دیگر ، مجریه و قضائیه ، در عمل نمایندگان قوه مقننه هستند و این نمایندگان مجلس شورای اسلامی هستند که باید مسیر اداره کشور را تعیین کنند و دو قوه دیگر نیز باید همین مسیر را طی کنند. پاسخ این موضع را می توان از این موضع فهمید و با درک این واقعیت که مجلس شورای اسلامی چنین جایگاه مهمی را اتخاذ می کند ، طبیعتاً انتظارات اعضای مجلس بسیار زیاد خواهد بود.

این واقعیت که حضرت امام خمینی (ره) فرمودند امور باید توسط مجلس اداره شود ، قبل از اینکه بخواهند در مورد اهمیت جایگاه مجلس بگویند ، می خواستند برای نمایندگان مجلس روشن کنند که باید از سطح تفکر بالایی برخوردار باشند و درگیر امور خرد و درگیری های بی نتیجه نباشند. . نیاز به چنین موضعی این است که نمایندگان مجلس به عنوان یک حزب فراجناحی عمل کنند و منافع کشور و منافع عمومی را در تهیه و تصویب قوانین در نظر بگیرند و همچنین از پیگیری منافع شخصی و جناحی خودداری کنند و وارد تعارض نشوند.

وی شش ماه از عمر مجلس یازدهم برخی مواضع را نشان داده و حتی در حال حرکت به سمت برخی از برنامه ها برای تبدیل آنها به قانون یا ایجاد تغییر در برخی از قوانین موجود است ، برخلاف آنچه که توسط مجلس لازم است ، که باید در راس پرونده باشد. چنین رفتاری چنان غیر منتظره بود که یک مقام ارشد سیستم را توبیخ کرد و در عین حال تا امروز نیز ادامه دارد.

یکی از آخرین موارد ، طرح ممنوعیت خروج مقامات دولتی پس از پایان کارشان است. این طرح از یک سو با قانون اساسی مغایرت دارد که می گوید اصل برائت در مورد افراد اعمال می شود ، از طرف دیگر تقصیر مسئولان نظام و خود نظام است و مهمتر از آن ، هیچ مبنای منطقی ندارد. صحبت در مورد چنین طرحی باعث پایین آمدن وضعیت پارلمان ، تصویب یک تصمیم مشترک برای همه مقامات می شود – یکی از معجزات ، که در هیچ کجای دنیا بی سابقه و مغایر با روح قوانین اسلامی است.

اگر این امر در قالب قانون به هیئت امنا ارائه شود ، احتمالاً رد خواهد شد ، زیرا این نه شرعی است و نه قانون اساسی. مساله این نیست. نکته مهم این است که چنین اقداماتی منجر به این می شود که مجلس جایگاه خود را از دست بدهد و نمایندگان نباید کاری کنند که به اعتبار مجلس آسیب برساند. ولی باید از حریم امامزاده محافظت کند.

طرح پارلمان برای ممنوعیت خروج مقامات دولتی از کشور پس از پایان دوره مأموریت آنها ، از یک سو با قانون اساسی مغایرت دارد که اصل برائت را به رسمیت می شناسد ، از سوی دیگر با خود سیستم و مهمتر از آن ، هیچ مبنای منطقی ندارد.

آخرین اخبار (khabarfoori.com)

روزنامه “جمهوری اسلامی” نوشت: امام خمینی (ره) ، مجلس شورای اسلامی را توصیف كرد و آن را اصلی دانست و فرمود كه مجلس باید اصلی ترین مجلس باشد.

با توجه به دو وظیفه اصلی و مهمی که قانون اساسی جمهوری اسلامی برای مجلس شورای اسلامی پیش بینی کرده است ، یعنی قانونگذاری و نظارت ، مفهوم “حکمرانی” این مرجع کاملاً روشن است. قانونگذاری به معنای تعیین نقشه راه کشور در مراحل مختلف و نظارت بر انجام وظایف نمایندگان برای اجرای آنها مطابق با همان قوانینی است که توسط مجلس تصویب شده است.

بر این اساس ، دو قوه دیگر ، مجریه و قضائیه ، در عمل نمایندگان قوه مقننه هستند و این نمایندگان مجلس شورای اسلامی هستند که باید مسیر اداره کشور را تعیین کنند و دو قوه دیگر نیز باید همین مسیر را طی کنند. از این موقعیت می توان مسئولیت را درک کرد و با درک این واقعیت که مجلس شورای اسلامی چنین موقعیت مهمی را اتخاذ می کند ، طبیعتاً انتظارات از نمایندگان مجلس بسیار زیاد خواهد بود.

این واقعیت که حضرت امام خمینی (ره) فرمودند امور باید توسط مجلس اداره شود ، قبل از اینکه بخواهند در مورد اهمیت جایگاه مجلس بگویند ، می خواستند برای نمایندگان مجلس روشن کنند که باید سطح تفکر بالایی داشته باشند و درگیر امور خرده پا و درگیری های بی نتیجه نباشند. . نیاز به چنین موضعی این است که نمایندگان مجلس به عنوان یک حزب فراجناحی عمل کنند و منافع کشور و منافع عمومی را در تهیه و تصویب قوانین در نظر بگیرند و همچنین از پیگیری منافع شخصی و جناحی خودداری کنند و وارد تعارض نشوند.

وی شش ماه از عمر مجلس یازدهم برخی مواضع را نشان داده و حتی در حال حرکت به سمت برخی از برنامه ها برای تبدیل آنها به قانون یا ایجاد تغییر در برخی از قوانین موجود است ، برخلاف آنچه که توسط مجلس لازم است ، که باید در راس امور باشد. چنین رفتاری چنان غیر منتظره بود که یک مقام ارشد سیستم را توبیخ کرد و در عین حال تا امروز نیز ادامه دارد.

یکی از آخرین موارد ، طرح ممنوعیت خروج مقامات دولتی پس از پایان کارشان است. این طرح از یک سو با قانون اساسی مغایرت دارد که می گوید اصل برائت در مورد افراد اعمال می شود ، از طرف دیگر تقصیر مسئولان نظام و خود نظام است و مهمتر از آن ، هیچ مبنای منطقی ندارد. صحبت در مورد چنین طرحی موجب پایین آمدن وضعیت مجلس می شود ، تصمیم گیری مشترک برای همه مقامات یکی از معجزاتی است که در هیچ کجای دنیا سابقه نداشته و با روح قوانین اسلامی مغایرت دارد.

اگر این امر در قالب قانون به هیئت امنا ارائه شود ، قطعاً رد می شود ، زیرا نه شرعی است و نه قانون اساسی. مساله این نیست. نکته مهم این است که چنین اقداماتی منجر به این می شود که مجلس جایگاه خود را از دست بدهد و نمایندگان نباید کاری کنند که به اعتبار مجلس آسیب برساند. ولی باید از حریم امامزاده محافظت کند.