[ad_1]
فاتو بنسودا ، دادستان دادگاه جنایی بین المللی ، 5 سال طول کشید تا بررسی مقدماتی خود در مورد اوضاع فلسطین را به اتمام برساند ، که “یک دلیل منطقی” را برای این باور یافت که “جنایات جنگی در کرانه باختری ، از جمله قدس شرقی انجام شده است” و نوار غزه “و بنابراین تحقیق را آغاز می کند. بیانیه وی در تاریخ 20 دسامبر 2019 ، مبنی بر پایان تحقیقات ، با شور و اشتیاق زیادی از سوی قربانیان و سازمان های حقوق بشر روبرو شد. اما جشن خیلی زود برگزار شد.
دادستان دریافت که استاندارد اثبات جرایم جنگی رعایت شده است و آغاز تحقیقات مناسب و به نفع عدالت است. با این وجود ، وی به جای ادامه کار ، از حوزه پیش از محاکمه خواستار تأیید دامنه صلاحیت سرزمینی ICC شد. وی از اتاق خواست که ظرف 120 روز تصمیم بگیرد. تقریباً یک سال بعد ، قربانیان هنوز در انتظار این تصمیم هستند.
من به عنوان یک وکیل فلسطینی در غزه ، 30 سال را به نمایندگی از قربانیان جنایات جنگی و جنایات علیه بشریت در سرزمین اشغالی فلسطین گذراندم. از سال 2009 ، من نماینده قربانیان فلسطینی جنایات اسرائیل در غزه در دادگاه کیفری بین المللی بوده ام ، آخرین فرصت ما برای اطمینان از مجازات نشدن جدی ترین جنایات مهم برای جامعه جهانی است.
امروز ، من به طور فزاینده ای از پیشرفت دردناک دادگاه ناامید شده ام. درست است که دادرسی های کیفری بین المللی معمولاً طولانی تر از پرونده های ملی است ، اما درک این مسئله دشوار است که چرا تحقیقات در مورد اصل جرایم مرتکب شده در فلسطین ، علیرغم شواهد نشان داده شده در تحقیقات مقدماتی دادستان ، آغاز نشده است.
تصمیم دادستان برای درخواست صلاحیت قلمرو در فلسطین از دادگاه مقدماتی و تأخیرهای بعدی خطر به اثرگذاری تحقیقات را به خطر می اندازد. این زمان از دست رفته نقش برخی از بازیگران سیاسی را دارد که سعی در جدی کردن یافته های مقدماتی دادگاه جنایات جنگ دارند.
از همه مهمتر ، وزارت امور خارجه اسرائیل نظریه ای صادر کرده است که می خواهد توجه را از شدت جنایات منحرف کرده و آن را به س toال قدیمی بکشاند: آیا فلسطین حتی یک کشور است؟ این استدلال از پوچی اخلاقی و قانونی دفاع می کند: اگر فلسطین یک کشور نباشد ، در فلسطین هیچ قربانی جنایات جنگی نمی تواند باشد.
در ژانویه ، دادگاه دادگاه در مورد موضوع صلاحیت نظرات را دعوت کرد. در پاسخ ، 43 نظر حقوقی از طرف کشورهای ثالث ، سازمان های بین المللی ، محققان حقوقی و جامعه مدنی تا پایان مهلت 16 مارس ارسال شد.
همانطور که درخواست شد ، اکثر اظهارات محدود به مسئله فنی صلاحیت سرزمینی نیستند ، اما این نکته را به عنوان فرصتی برای تأیید دولت بودن فلسطین ، قانونی بودن روند رسیدگی و مصلحت سیاسی آنها تفسیر می کنند. با این حال ، اتاق تصمیم خود را به موقع دنبال نکرد.
سیاست زدگی این پرونده از همان ابتدا روند دادرسی کیفری بین المللی را تحت پوشش قرار داده است ، و سرنوشت تلاشهای قبلی برای جبران خلاف قوانین بین المللی در فلسطین را از طریق سازوکارها و مجامع قانونی تکرار می کند. یک کمپین مشروعیت زدایی علیه دادگاه با اتهاماتی از سیاسی تا یهود ستیزی آغاز شده است.
ایالات متحده با تأیید حمایت بی دریغ خود از اسرائیل ، اقدامات اساسی را برای رد اختیارات ICC در قبال شهروندان و سرزمین خود ، به حالت تعلیق درآوردن ویزا برای کارمندان ICC و خانواده های آنها و محکوم کردن تحقیقات فلسطین و “هر اقدام دیگر با هدف ناعادلانه” انجام داده است. به اسرائیل اشاره کنید. ” وزیر امور خارجه مایک پمپئو بارها از دادگاه به عنوان یک دادگاه شرم آور ، سیاسی ، مرتد ، غیرقانونی ، “به اصطلاح” و “ابزاری برای انتقام سیاسی” که مبدل به عنوان یک شخص حقوقی شده است ، نام برد.
دونالد ترامپ ، رئیس جمهور آمریكا ، برای محافظت از شهروندان جنایات جنگی آمریكا و اسرائیل ، حكم اجرایی را صادر كرده و مجازات هایی را علیه دادستان ها و بازرسان دادرسی بین المللی کیفری اعمال كرده است. برخی از مفسران ابراز تردید کرده اند که جو بایدن ، رئیس جمهور منتخب ایالات متحده خواهان این است که بتواند این روند عمل و خصومت را به سمت عدالت بین المللی معطوف کند.
در صورت مواجه شدن با سیل اتهامات انگیزه های سیاسی ، دادگاه کیفری بین المللی نباید در سطح بدخواهان خود فرو رود. پیمان تأسیس آن ، اساسنامه رم ، دادگاه را ملزم به حمایت از عدالت ، “مصمم برای پایان دادن به مصونیت از مجازات مرتکبان” جرایم بین المللی می کند.
تنها روش معتبر این است که دادگاه کاملاً قانونی به این موضوع رسیدگی کند. از این لحاظ ، دادستان می توانست س satisfال مقدماتی خود را با رضایت کامل به پایان برساند ، تحقیقات را مستقیماً آغاز کند. برای ارائه درخواست برای توضیح صلاحیت سرزمینی دادگاه هیچ الزام قانونی وجود ندارد.
بنابراین درخواست او بحث سیاسی شدیدی را در سالن دادگاه برانگیخت. حل و فصل آن برای همیشه ، در مرحله مقدماتی دادرسی ، از عدم اطمینان و تاخیرهای غیرقابل تحمل در تصمیم گیری جلوگیری خواهد کرد.
این رویکرد دقیق قضایی جدا از واقعیت موجود نیست. در عوض ، او اوضاع قربانیان اشغال اسرائیل را که این دادگاه تنها و آخرین چاره برای آنها است ، تصدیق می کند.
توسط جامعه بین المللی رها شده ، قادر به دسترسی به هیچ دادگاه اسرائیلی ، خارجی یا بین المللی نبوده و تحت اشغال وحشیانه قرار گرفته است ، اکنون سرنوشت مردم فلسطین بیش از هر زمان دیگری به سرنوشت ICC گره خورده است.
دادگاه اکنون بر سر دوراهی قرار دارد: این دادگاه می تواند تحت فشار اسرائیل و ایالات متحده عقب نشینی کرده و سقوط کند ، یا تصمیم بگیرد که بر اساس هدف و هدف آن عمل کند تا اطمینان حاصل کند که جنایات بین المللی در خاک فلسطین مجازات نخواهند ماند.
نظرات بیان شده در این مقاله از نظر نویسنده است و لزوماً منعکس کننده تحریریه الجزیره نیست.
[ad_2]