دالایی لاما پس از اینکه ویدئویی از پسر می خواهد “زبانم را بمکد” عذرخواهی کرد | اخبار

از

[ad_1]

در بیانیه‌ای در حساب توییتر دالایی لاما آمده است که رهبر اغلب افرادی را که ملاقات می‌کند «به شیوه‌ای بی‌گناه و بازیگوش» مسخره می‌کند.

رهبر معنوی تبت، دالایی لاما، پس از فیلمی که نشان داد او از یک پسر جوان در یک مراسم عمومی در هند می خواهد “زبان مرا بمکد” عذرخواهی کرد.

در بیانیه ای که روز دوشنبه در حساب توییتر این رهبر 87 ساله تبعیدی منتشر شد، که 19 میلیون دنبال کننده دارد، آمده است: «ویدئویی پخش شده است که نشان می دهد یک برخورد اخیر زمانی که پسر جوانی از حضرتش دالایی لاما می پرسد که آیا می تواند او را در آغوش بگیرد، پخش شده است.

معظم له مایل است از این پسر و خانواده اش و همچنین از بسیاری از دوستانش در سراسر جهان به خاطر دردی که ممکن است سخنان او ایجاد کرده است عذرخواهی کند.

علاوه بر این، در این پست آمده است که دالایی لاما اغلب افرادی را که با آنها ملاقات می کند «به شیوه ای معصومانه و بازیگوش، حتی در ملاء عام و جلوی دوربین» مسخره می کند.

این ویدیو که یک میلیون بازدید در توییتر دارد، همچنین نشان می‌دهد که برنده جایزه نوبل ظاهراً در مقابل تماشاگران به لب‌های پسر نوک می‌زند، در حالی که مردی لحظه‌ای را با تلفن ضبط می‌کند، کف زدن و خنده شنیده می‌شود.

کاربران شبکه های اجتماعی پس از پخش شدن این ویدئو در روز یکشنبه، آن را “مزار کننده” و “کاملاً بیمار” خواندند.

من از دیدن این نمایشگاه دالایی لاما کاملا شوکه شدم. او همچنین در گذشته مجبور به عذرخواهی برای اظهارات جنسی خود شده است. کاربر Sangita در توییتر نوشت، اما گفتن “حالا زبان من را به یک پسر کوچک بمک” منزجر کننده است.

در سال 2019، دالایی لاما عذرخواهی کرد که گفت اگر جانشین او یک زن است، باید “جذاب” باشد. این اظهارات که در سراسر جهان مورد انتقاد قرار گرفته است، در مصاحبه ای با بی بی سی بیان شده است.

دالایی لاما که در سال 1959 پس از قیام ناموفق علیه حاکمیت چین در تبت به هند گریخت، توسط پکن به عنوان یک “جدایی‌خواه خطرناک” شناخته می‌شود.

دالایی لاما پس از فرار از تبت در پی قیام ناموفق علیه حکومت چین در سال 1959، شهر هیمالیا درامشالا را مقر خود قرار داد. هند تبت را بخشی از چین می داند، اگرچه میزبان تبعیدیان تبتی است.

برنده جایزه صلح نوبل ده ها سال برای جلب حمایت جهانی از استقلال زبانی و فرهنگی در سرزمین دورافتاده و کوهستانی خود تلاش کرده است.



[ad_2]