[ad_1]
طی سه هفته گذشته، هویدا الحسن هر روز صبح خود و دو دخترش را برای یک سفر کوتاه به بیمارستان البان الجدید در خارطوم، پایتخت سودان، داخل ماشینشان میبرد.
مشاور 52 ساله متخصص زنان و زایمان و دخترانش، دندانپزشک 24 ساله واداها و 22 ساله دانشجوی پزشکی زینب، شبانه روز از غیرنظامیان مجروح و بیماران مزمن مراقبت می کنند که از زمان درگیری بین طرف های متخاصم سودان به بخش های بیمارستان سرازیر شده اند. در 15 آوریل فوران کرد.
با وجود تلاشهای مکرر برای آتشبس، درگیریهای شدید بین ارتش سودان و نیروهای شبهنظامی قدرتمند پشتیبانی سریع (RSF) همچنان ادامه دارد و بیش از ۵۵۰ کشته و ۴۹۲۶ زخمی برجای گذاشته است. حداقل 60 درصد از مراکز بهداشتی پایتخت نیز به دلیل خشونت تعطیل شده اند.
الحسن که از اتاق عمل قبل از سزارین برای به دنیا آوردن نوزاد جدید صحبت می کرد، گفت: «در چند روز اول نمی دانستم روز است یا شب یا چه روزی از هفته است.
با بسته شدن اکثر بیمارستانها و داروخانهها، زنان باردار به امکانات بهداشتی یا دارو دسترسی ندارند تا مراقبتهای لازم برای زایمان ایمن را دریافت کنند. مانند بسیاری از پزشکان در اطراف خارطوم، الحسن این وظیفه را بر عهده گرفته است تا به کسانی که میتواند کمک کند و زنانی را که حاملگیهای پیچیده دارند برای به دنیا آوردن نوزادانشان با سزارین میپذیرد.
کمبود شدید تجهیزات و دارو و حتی کارکنان بیمارستان به این معنی بود که الحسن به طور متوسط روزانه پنج نوزاد را بدون کمک و یا لوازم کمی به دنیا می آورد.
«بیشتر روزها متخصص بیهوشی، سرویس بهداشتی مناسب، برق قابل اعتماد یا داروی مناسب وجود ندارد. الحسن گفت: من فقط تا 10 ساعت بعد از سزارین میتوانم مادران را نگه دارم تا فضا را برای بیماران جدید باز کنم.
الحسن علاوه بر زایمان، با کمک دخترانش و سایر کادر پزشکی، مشاوره تلفنی را برای زنان باردار که با عوارض مواجه هستند، انجام می دهد و از مجروحان و سایر بیماران مزمن در بیمارستان مراقبت می کند.
الحسن گفت: «همه ما فعالیتهای مختلفی انجام میدهیم، از درمان بیماران خارج از تخصصهایمان، آوردن غذا برای کارکنان و بیماران، نظافت بخشها و تجهیزات بهداشتی و اسکراب.
او افزود: «کارکنان به معنای واقعی کلمه از خستگی در حال سقوط هستند، چند دقیقه قبل از بلند شدن دوباره در گوشههای عجیب و غریب میخوابند.
لحظه های امید
در حالی که جنگ ادامه دارد و جریان تلفات مجروح بی پایان به نظر می رسد، الحسن سعی کرد بر نکات مثبت تمرکز کند.
او می گوید تولد هر کودک حس پیروزی و تداوم را به همراه دارد.
الحسن گفت: «در میان همه مرگهای اطراف ما و سر و صدای بمبگذاریها و حملات، خانوادهها از آمدن هر نوزاد خوشحال میشوند. این تنها راه ما برای قوی و مثبت ماندن بود.”
الحسن گفت یکی از تلخ ترین لحظات، روزی بود که برای تهیه نان برای کارکنان و بیماران بیرون رفت، اما در نهایت نوزادی را در ماشین به دنیا آورد.
“مادر نتوانست خود را به بیمارستان برساند، بنابراین ما نوزاد را همانجا به دنیا آوردیم. نام او را مونتاسر گذاشت [Victorious]،” او گفت.
استیل الحسن، که همچنین یکی از اعضای اتحادیه پزشکی سودان است، گفت که از بسیاری از کادر پزشکی بیمارستان خوش شانس تر است.
او گفت: “من توانستم مادر سالخورده ام را از خارطوم بفرستم و چون نزدیک بیمارستان زندگی می کنم، توانستم خانواده ام را ببینم و چند ساعتی اینجا و آنجا استراحت کنم.” هفته ها از بیمارستان
یک مبارزه مداوم
دهها بیمارستان در سودان ضربه خوردند، امکانات بشردوستانه غارت شدند و گروههای کمکرسان خارجی مجبور شدند بیشتر فعالیتهای خود را متوقف کنند. سازمان ملل گفت که حدود 100000 نفر از سودان به کشورهای همسایه گریخته اند و بیش از 42000 سودانی به همراه 2300 تبعه خارجی از زمان شروع بحران وارد مصر شده اند.
اما الحسن که هر روز با شوهرش بر سر این موضوع درگیر می شود، اصرار کرد که بماند.
الحسن گفت: «شوهرم مدام از من می خواهد که بروم، اما تنها چیزی که می توانم به مردم و کشورم فکر کنم، است. “من نیز هرگز ترک نمی کنم.”
او گفت که وقتی او تماس می گیرد تا او و دختران را بررسی کند، اگر در پس زمینه صدای بمب گذاری بلند باشد، تلفن او را پاسخ نمی دهد تا بیشتر نگران او نشود.
الحسن در حالی که فیلم هایی از مردان، زنان و کودکان غرق در خون را به دلیل جراحات وارده به سر، گردن و تنه نشان می دهد، گفت: «ما نمی توانیم با منفی گرایی بیشتری مقابله کنیم.
او گفت: “من می دانم که او نگران امنیت ما است، اما ما تعهد داریم و باید ادامه دهیم.”
[ad_2]