[ad_1]
آدام اسمیت نوشت که “ذرت لازم است، نقره فقط اضافی است” تا مرکزیت غذا را در مقابل لذت های تجاری بیشتر قرار دهد. این بیانیه در زمانی که جنگ تجاری جدید بر سر ذرت در حال شکل گیری است، ارزش یادآوری را دارد، حتی در شرایطی که جنوب جهانی با بحران های غذایی متعددی مواجه است.
در ماه فوریه، مکزیک فرمانی صادر کرد که ذرت اصلاح شده ژنتیکی (GMO) – داخلی یا وارداتی – را برای مصرف انسان ممنوع کرد. این بر ذرت سفید مورد استفاده در تورتیلا و خمیر تأثیر می گذارد. مکزیک حرکت خود را به دلیل تمایل به تضمین امنیت غذایی و تنوع زیستی با حفظ گونه های متنوع ذرت خود توجیه کرد. مکزیک، طبق این فرمان، همچنین می خواهد از منافع و عملکرد کشاورزان سنتی محافظت کند.
ذرت سفید تنها 3 درصد از واردات ذرت مکزیکی در سال های 2021 و 2022 را تشکیل می دهد. این ذرت تنها یک درصد از ذرت ایالات متحده را تشکیل می دهد. با این حال، این امر مانع از تهدید ایالات متحده به اقدام قانونی علیه مکزیک در مورد این دستور نشد. در ماه مارس، ایالات متحده رایزنی هایی را برای آماده شدن برای یک مناقشه رسمی تحت توافق ایالات متحده-مکزیک-کانادا (USMCA) اعلام کرد. کانادا در این اقدام برنامه ریزی شده به آمریکا پیوست.
این یک مورد از اشتهای زیاد است که بر سر وعده های کوچک دعوا می کنند.
ایدئولوژی و تجارت به آنها انگیزه می دهد. مقامات آمریکایی می گویند یک “اصل اساسی” تجارت در خطر است. کانادا ذرت صادر نمی کند. اما واشنگتن و اتاوا هر دو نگران این هستند که این اقدام مکزیک می‌تواند زمینه را برای مقررات آتی که سایر محصولات GMO را تحت تأثیر قرار می‌دهند فراهم کند.
مکزیک دومین خریدار بزرگ ذرت زرد ایالات متحده است که بیشتر برای خوراک دام می باشد. ناراحتی کانادایی به کنترل صادرات محصولات تراریخته مانند کلزا مربوط می شود. در برابر این پس زمینه، لابی ذرت از دولت ایالات متحده می خواهد که “در حمایت از کشاورزان آمریکا بایستد”.
اما ایالات متحده و کانادا باید تهدیدات خود را متوقف کنند، زیرا در واقعیت خطر کمی وجود دارد، ممنوعیت قانونی است و بحث کمکی نخواهد کرد.
اولاً، این فرمان به طور خاص می گوید که همه محصولات تراریخته را ممنوع نمی کند، بنابراین مکزیک می تواند خوراک حیوانات مبتنی بر ذرت را وارد کند. در عمل، این ممنوعیت هیچ تاثیر فوری بر اکثر واردات – ذرت زرد برای دام – ندارد. به جای هدف قرار دادن مکزیک در یک جنگ تجاری، ایالات متحده می تواند اقداماتی را برای کمک به کشاورزان آمریکایی که تحت تأثیر این تغییرات قرار گرفته اند، ارائه دهد. به عنوان مثال، لایحه مزرعه ایالات متحده در سال 2023 می تواند شامل کمک به این کشاورزان، کمک به آنها در رقابت، جایگزینی محصول و منابع فنی باشد.
دوم، USMCA راه روشنی برای پیروزی برای ایالات متحده و کانادا در صورت ادامه دادخواست ارائه نمی دهد. مکزیک محکم روی زمین ایستاده است. USMCA مصالحه را در اولویت قرار می دهد. مکزیک بر واردات خوراک دام امتیاز داد. ایالات متحده و کانادا می توانند با پایان دادن به تهدیدات.
USMCA بیوتکنولوژی را ترویج می کند و به دنبال شفافیت و همکاری بین دولت ها است. و مکزیک استدلال خواهد کرد که فرمان آن نیز همینطور است. اما این پیمان تجاری نیازی به «مجوز یک محصول بیوتکنولوژی کشاورزی برای عرضه به بازار» ندارد. بیوتکنولوژی شامل GMO ها می شود.
علاوه بر این، USMCA به هر کشوری اجازه می دهد تا سیاست های ملی محیط زیست و تنوع زیستی را دنبال کند. میثاق مجدداً بر «حق حاکمیتی» برای ایجاد سطوح حفاظتی «خود» تأکید می کند. به عبارت دیگر، ایالات متحده و کانادا قبلاً به صراحت توافق کرده اند که مکزیک باید سیاست خود را در این زمینه ها تعیین کند.
سوم، طرفداران GMO اصرار دارند که در مورد ایمنی مواد غذایی، علم در کنار آنهاست. اما هیچ اجماع بین المللی در مورد بی خطر بودن GMO ها وجود ندارد. تحقیقات علمی به ویژه در مورد ذرت GMO در مکزیک تردید ایجاد کرده است.
کانادا و ایالات متحده قبلاً مرتکب این اشتباه شده اند که در اختلافات تجاری به قوانین مبتنی بر علم تکیه کرده و با اتحادیه اروپا بر سر مقررات مواد غذایی درگیر شده اند. آنها ادعا می کنند که اتحادیه اروپا درهای خود را بر روی واردات بسته است. در مناقشات جداگانه، آمریکایی‌های شمالی استدلال کردند که درمان گاو با هورمون‌هایی برای گوشت گاو و دستکاری ژن‌های گیاهی با بیوتکنولوژی محصول بی‌خطر است. با این حال استدلال آنها مبنی بر اینکه “علم در کنار ماست” پیروز نشد. سال‌ها بعد، حتی یک مورد دسترسی صادرکنندگان را تأیید نکرد.
آمریکا و کانادا باید به مناقشه پایان دهند. رقابت های تجاری فقط امید کاذب می دهد. رسیدگی طولانی است و در این مورد بعید است که حکم لغو شود. این اختلاف بدون کمک به پرورش دهندگان ذرت تنها باعث ایجاد تضاد خواهد شد.
پیشنهاد بهتر تشویق کشاورزان به صادرات ذرت غیر GMO به مکزیک است. با انجام این کار، آنها همچنان از نزدیکی مکزیک و دسترسی به USMCA بهره خواهند برد، نه اینکه منتظر بی نظمی قانونی ایجاد شده توسط واشنگتن باشند.
در واقع، فرمان مکزیک نمونه ای از سیاست های امنیت غذایی متعادل با تعهدات تجاری را ارائه می دهد. پاسخ ایالات متحده و کانادا تاکنون فقط درام قانونی را نوید می دهد. در عوض، آنها باید متوقف شوند و مستقیماً به کشاورزانی که ذرت سفید می کارند کمک کنند. کوته فکری نباید جای نگاه صادقانه به قوانین تجارت را بگیرد.
نظرات بیان شده در این مقاله متعلق به نویسنده است و لزوماً منعکس کننده موضع تحریریه الجزیره نیست.
[ad_2]