مارکوس جونیور در حالی که به ایالات متحده می رود، روابط نظامی را باریک می کند | اخبار سیاسی

مانیل، فیلیپین – هنگامی که آنها شنیدند که فردیناند مارکوس جونیور رئیس جمهور فیلیپین قصد دارد با جو بایدن رئیس جمهور ایالات متحده در کاخ سفید در روز 1 مه ملاقات کند، گروه های مترقی فیلیپینی بلافاصله برنامه هایی برای اعتراض ترتیب دادند.

رناتو ریس جونیور، دبیر کل اتحاد میهنی جدید یا بیان، به تظاهرکنندگان احتمالی گفت که تظاهرات عادی روز کارگر موضوع جدیدی داشت – تاکید مجدد ایالات متحده بر فیلیپین به عنوان “پست نظامی” خود در آسیا.

ریس قول داد تظاهراتی در مقابل سفارت آمریکا در مانیل برگزار کند و مارکوس جونیور نیز مورد استقبال معترضان فیلیپینی در واشنگتن قرار گیرد.

به گفته وی، انتظار می رود رهبران رهنمودهای دوجانبه جدیدی را در مورد حضور ارتش آمریکا در فیلیپین اعلام کنند، «گویی که ما تحت الحمایه آمریکا هستیم، که نقض آشکار حاکمیت ملی و قانون اساسی ماست».

سفر مارکوس جونیور به کاخ سفید اولین دیدار برای مارکوس جونیور است که در می 2022 انتخاب شد و از آن زمان این کشور آسیای جنوب شرقی را به سمت ایالات متحده هدایت کرده است، برخلاف سلف خود، رودریگو دوترته، که کشور را به سمت پکن متمایل کرد.

چین بزرگترین شریک تجاری فیلیپین است، و در حالی که مارکوس جونیور در ماه ژانویه با یک سفر دولتی از پکن مفتخر شد، ادعای قاطعانه فزاینده او در مورد تقریباً کل دریای چین جنوبی منبع نگرانی فزاینده در مانیل شده است.

در ماه فوریه، فیلیپین پس از متهم کردن گارد ساحلی چین به استفاده از لیزر قدرتمند به سمت یکی از کشتی‌های نیروی دریایی خود در نزدیکی دوم توماس شول، معروف به Ayungin Shoal در فیلیپین، اعتراض رسمی خود را ارائه کرد. او همچنین گزارش داد که چین در ماه جاری “مانورهای خطرناک” را در همین منطقه انجام داده است.

ایالات متحده همچنین نگران جاه طلبی های نظامی چین، نه تنها در دریای چین جنوبی، بلکه در مورد تایوان خودمختار است که پکن آن را قلمرو خود می داند.

کارین ژان پیر، سخنگوی کاخ سفید در اعلام این دیدار گفت که بایدن و مارکوس جونیور در مورد “تعهد آهنین” ایالات متحده به دفاع در منطقه، به علاوه “تلاش برای حمایت از قوانین بین المللی و ترویج یک هند و اقیانوس آرام آزاد و باز” صحبت خواهند کرد. منطقه “

این دیدار پس از سفر کامالا هریس معاون رئیس جمهور ایالات متحده به فیلیپین در نوامبر 2022 و دیدار لوید آستین وزیر دفاع ایالات متحده با مارکوس جونیور در مانیل در فوریه گذشته انجام شد که به توافقی برای دسترسی ایالات متحده به بیشتر ارتش فیلیپین پایان یافت. پایگاه ها، معامله ای که انتقاد پکن را برانگیخت.

سخنگوی سفارت چین در فیلیپین در بیانیه ای در ماه مارس گفت: واضح و ساده است که این اقدامات بخشی از تلاش ایالات متحده برای محاصره و مهار چین است. شرکت فیلیپین در ارابه های مبارزات ژئوپلیتیکی به منافع ملی فیلیپین آسیب جدی وارد می کند و صلح و ثبات منطقه را تهدید می کند.

Pax Americana

رولاند سیمبولان، کارشناس سیاست خارجی، به الجزیره گفت که فیلیپین با موقعیت استراتژیک خود که دریای چین جنوبی و اقیانوس آرام را جدا می کند، “استخوان مناقشه” برای چین و ایالات متحده است.

او گفت که قدرت های رقیب برای نفوذ و کنترل بر مسیرهای تجاری دریایی، مناطق ماهیگیری، منابع معدنی و گازی فراساحلی و برای تضمین تسلط نظامی با یکدیگر رقابت می کنند.

اگرچه دوترته با پکن “دوستان خوب” نامیده می شود، سیمبولان معتقد است که هرگز از ایالات متحده دور نشده است.

او گفت که وابستگی و اطاعت از ارتش ایالات متحده ممکن است “راه نجات دوترته و اکنون مارکوس جونیور” باشد.

فیلیپین به مدت 48 سال مستعمره آمریکا بود و حتی پس از استقلال کامل، دو کشور روابط نزدیکی را حفظ کردند که پس از رئیس جمهور شدن فردیناند مارکوس پدر در سال 1965 عمیق تر شد.

مارکوس پدر در دهه 1970 نیروهای پشتیبانی خود را به ویتنام فرستاد و از جریان ثابت سرمایه گذاری آمریکا در این کشور استقبال کرد.

حتی پس از اینکه مارکوس بزرگ در سال 1972 حکومت نظامی را اعلام کرد، پارلمان را به حالت تعلیق درآورد، مخالفان سیاسی را دستگیر کرد و کنترل دادگاه ها را به دست گرفت، واشنگتن او را متحد مورد اعتماد می دانست.

و هنگامی که او در نهایت در سال 1986 در انقلاب قدرت مردمی سرنگون شد، ایالات متحده یک هواپیما برای پرواز خانواده به امن فراهم کرد و به دیکتاتور سقوط کرده اجازه داد تا زندگی خود را در تبعید در هاوایی بگذراند.

کارشناسان می گویند این رابطه بازتابی از ژئوپلیتیک زمانه است.

پروفسور مایکل پانته، مورخ دانشگاه آتنئو دی مانیل، گفت که ایالات متحده “چشم خود را بر نقض حقوق بشر و فساد رژیم بسته است.”

دیکتاتور فقید و آمریکا «به یکدیگر نیاز داشتند. ایالات متحده یک دولت مشتری منعطف در جنوب شرقی آسیا را برای هدف اصلی ژئوپلیتیک خود که حامل پرچم ضد کمونیسم دوران جنگ سرد بود، می خواست.

قدرت این رابطه از نظر نظامی منعکس شد.

فیلیپین زمانی میزبان برخی از بزرگترین پایگاه های نظامی ایالات متحده در منطقه، از جمله خلیج سوبیک مشرف به دریای چین جنوبی بود.

این پایگاه ها در سال 1992 بسته شدند – سیمبولان در آن زمان مشاور سنا بود – زیرا فیلیپین تلاش کرد تا دموکراسی خود را پس از فساد گسترده و سوء استفاده از دوران حکومت نظامی بازسازی کند.

نیروهای آمریکایی از آن زمان به صورت چرخشی با استفاده از امکانات نظامی محلی تحت توافقنامه همکاری دفاعی پیشرفته (EDCA) در سال 2014 به مجمع الجزایر سفر کردند.

ایالات متحده همچنین بزرگترین تامین کننده تجهیزات نظامی به فیلیپین است، در حالی که مجمع الجزایر بیشترین سهم از کمک های نظامی ایالات متحده را در آسیای جنوب شرقی دریافت می کند.

EDCA جدید به این معنی است که ایالات متحده به 9 پایگاه در فیلیپین دسترسی خواهد داشت، از جمله سه پایگاه در جزیره شمالی لوزون، که تنها 300 کیلومتر (186 مایل) از تایوان، یکی از کانون های اصلی منطقه، فاصله دارد.

این معامله همچنین به فیلیپین اعتماد می‌کند، فیلیپین که با توقیف اسکاربرو شوال توسط پکن در سال 2012 چنان خشمگین شد که پرونده خود را به دادگاه بین‌المللی داوری در لاهه برد.

دادگاه در نهایت دریافت که ادعاهای چین در مورد دریای چین جنوبی فاقد ارزش است، اما پکن این حکم را نادیده گرفت و به گسترش حضور نظامی خود از جمله در منطقه اقتصادی انحصاری فیلیپین ادامه داد.

زباله های چینی

تمرینات نظامی مشترک بالیکاتان – در کنار هم به زبان تاگالوگ – امسال نشانه این بود که با در راس مارکوس جونیور، گرمی دوباره در روابط بین واشنگتن و مانیل وجود دارد.

این رزمایش که در 28 آوریل به پایان رسید، بزرگترین رزمایشی بود که تاکنون با شرکت 12200 سرباز آمریکایی انجام شده است.

«تمرین Ballikatan هر دو AFP را بهبود می بخشد [Armes Forces of the Philippines] سرهنگ مدل آگیلار، سخنگوی خبرگزاری فرانسه، در بیانیه ای که سفارت ایالات متحده پیش از این رزمایش منتشر کرد، گفت: تاکتیک ها، تکنیک ها و رویه های نیروهای مسلح ایالات متحده در طیف گسترده ای از عملیات نظامی. این توانایی ما را برای همکاری موثر و کارآمد در پاسخ به موقعیت‌های بحرانی مختلف افزایش می‌دهد.»

بالیکاتان آخرین روز تمرین خود را با توپخانه زنده و غرق شدن یک کشتی از کار افتاده به پایان رساند و مارکوس جونیور برای تماشای آن حضور داشت.

چین که امسال با کامبوج تمرین می کند و در آستانه آغاز تمرینات با سنگاپور است، خشم خود را از روابط نزدیک نشان داده است.

هوانگ ژیلیان، سفیر چین گفت که ایالات متحده می خواهد از قرارداد EDCA برای پیشبرد “برنامه ضد چینی” خود و “مداخله در اوضاع در سراسر تنگه تایوان” استفاده کند.

او همچنین به هزاران فیلیپینی شاغل در تایوان اشاره کرد.

به فیلیپین توصیه می شود به جای شعله ور کردن آتش با ارائه دسترسی آمریکا به پایگاه های نظامی در نزدیکی تنگه تایوان، اگر واقعاً به 150000 OFW اهمیت می دهید، صریحاً با “استقلال تایوان” مخالفت کند. [overseas foreign workers]،” او گفت.

ایالات متحده گفت که EDCA در مورد تایوان نیست، و از آنجایی که فیلیپینی ها از آنچه به نظر می رسید تهدیدی علیه هموطنانشان به خشم آمدند، چین به حالت کنترل خسارت رفت و ادعا کرد که هوآنگ اشتباه نقل شده است و متن کامل نظرات خود را منتشر کرد.

خود مارکوس جونیور اعتراف کرد که از آنچه گفته شد «کمی متعجب» بود، اما سعی کرد این حادثه را کم اهمیت جلوه دهد. هنگامی که کینگ گانگ وزیر امور خارجه چین به زودی از آن بازدید کرد، رئیس جمهور فیلیپین از ایجاد “خطوط ارتباطی” بهتر برای جلوگیری از درگیری با پکن صحبت کرد.

همانطور که مارکوس جونیور تلاش می کند تا با رقابت فزاینده بین دو قدرت بزرگ جهان مقابله کند – و اطمینان حاصل کند که مانیل از روابط صمیمانه با هر دو برخوردار است – ممکن است این مهارت های ارتباطی اغلب مورد آزمایش قرار گیرد و نه فقط توسط پکن و واشنگتن.

ریس بیان از حضور مارکوس جونیور در تمرین غوطه وری کشتی بالیکاتان انتقاد کرد و او را از خطرات حمایت آشکار از نمایش قدرت آتش آمریکایی “نادان” خواند.

او به الجزیره گفت: «نظامی‌گرایی ایالات متحده پاسخی به کمبود ظرفیت دفاعی خارجی فیلیپین نیست.

“آقای مارکوس باید بداند که این یک بازی ویدیویی Command and Conquer بی ضرر نیست.”