[ad_1]
هنگ کنگ، چین – خانم چان 60 ساله در آپارتمانش در شام شویی پو، مرغ های باقی مانده را برای دختر نوجوانش گرم می کند. آپارتمان اجاره ای آنها تنها 23 متر مربع (248 فوت مربع) است و آشپزخانه تنگ است و پر از کیسه های برنج و کنسروهای بانک مواد غذایی محلی است.
هنوز خانواده چهار نفره چاره ای جز کنار آمدن ندارند.
دخترش از او پرسید که آیا می توانند برای شام ماهی بخارپز کنند؟ اما زمانی که چان شیفت خود را تمام کرد، بازارها از قبل بسته شده بودند. در هر صورت، آن روز توان خرید مواد اولیه را نداشت.
زندگی ایده آل من این است که حقوق بیشتری داشته باشم تا بتوانیم زندگی بهتری داشته باشیم. بعد از آن سوپ بیشتری برای دخترم درست می‌کردم.» او به الجزیره گفت.
«وقتی سوپ درست می‌کنم، جرات نمی‌کنم آن را بنوشم. من می خواهم همه چیز را برای او نگه دارم.
پس از توقف چهار ساله، حداقل دستمزد هنگ کنگ در روز دوشنبه با 2.50 دلار هنگ کنگ (0.32 دلار) به 40 دلار هنگ کنگ (5.10 دلار) در ساعت رسید که افزایش 6.25 درصدی را نشان می دهد.
این تغییر به این معنی است که درآمد چان افزایش خواهد یافت، اما او گفت که برای خانواده اش تفاوت چندانی ایجاد نخواهد کرد.
تنها 20 دلار هنگ کنگ افزایش یافته است [$2.55] در روز و حدود 520 دلار هنگ کنگ [$66.24] هر ماه. حتی برای پرداخت هزینه های مدرسه دخترم که 280 دلار هنگ کنگ است، کافی نیست [$35.67] در ساعت 1.5،” چان، که خواست با نام مستعار معرفی نشود، گفت.
یک افزایش اندک نمی تواند بر تورم غلبه کند. غذا در هنگ کنگ بسیار گران است. ما معمولا یک شام ساده می خوریم. اما با این حال، همه چیز یک هزینه است.»
چان در یکی از فقیرترین مناطق هنگ کنگ زندگی می‌کند، شهری که یکی از فاحش‌ترین تفاوت‌های ثروت روی زمین را دارد. براساس داده‌های اداره آمار و آمار در ماه آوریل، میانگین درآمد خانوار شم شویی پو 22280 دلار هنگ کنگ (2838 دلار) در مقایسه با 28300 دلار هنگ کنگ (3605 دلار) در سرزمین اصلی چین است.
خانواده چان با کمتر از نصف این مبلغ زندگی می کنند. شوهرش – 65 ساله و در وضعیت نامناسبی – به طرز عجیبی کار می کند. مجموع درآمد ماهانه آنها کمی بیش از 10000 دلار هنگ کنگ (1274 دلار) است.
سزه لایشان از انجمن سازمان جامعه (SoCO)، یک گروه مدافع رفاه، گفت که افزایش حداقل دستمزد کافی نیست.
سی به الجزیره گفت: «بیشتر افرادی که با آنها کار می کنیم مشکلات مشابهی دارند.
«آنها مجبورند هزینه زیادی را برای اجاره خانه، هزینه تحصیل فرزندانشان و افزایش هزینه های ضروری روزانه بپردازند. آنها سعی می کنند تا دیروقت غذا بخرند تا بتوانند قیمت های کمتری دریافت کنند زیرا غذا دیگر تازه نیست. یا برای وعده های غذایی رایگان صف می کشند.
افزایش حداقل دستمزد برای غلبه بر تورم کافی نیست. این فقط مربوط به تورم امسال نیست، بلکه مربوط به تورم سال های گذشته است در حالی که افزایشی در دستمزد مردم وجود نداشته است.
Sze همچنین گفت که دولت باید مکانیزمی را برای تعیین حداقل دستمزد بر اساس درصد معینی از متوسط درآمد خانوار معرفی کند.
هنگ کنگ با شهرهای توسعه یافته قابل مقایسه نیست [in] تایوان، کره و حتی شنژن که حداقل دستمزد را بین 45 تا 70 درصد متوسط درآمد خانوار تعیین کرده اند. هنگ کنگ تنها حدود 38 درصد است.
او پیشنهاد کرد حداقل دستمزد باید حداقل 53.40 دلار هنگ کنگ (6.80 دلار) باشد و گفت که دولت باید هر سال آن را بررسی کند.
اما در حالی که مددکاران اجتماعی بر افزایش حداقل دستمزد فشار می آورند، برخی از قانونگذاران برجسته می گویند که کل این مفهوم باید کنار گذاشته شود.
تامی چونگ یو یان یکی از سخاوتمندانه ترین قانونگذاران علیه حداقل دستمزد به طور کلی است.
«حداقل دستمزد کمکی به بخش‌های نیازمند نمی‌کند. همه چیز را بالا می برد. کارمندان باید زمانی که تولید خود را افزایش می دهند، حقوق دریافت کنند، نه زمانی که می نشینند و کاری انجام نمی دهند.
من بیشتر ضرر می بینم تا خوب، و به همین دلیل است که مخالف آن صحبت می کنم. حداقل دستمزد فقط سیاست است. دستمزد همیشه باید پاداش بهره وری شما باشد، نه به این دلیل که کسی گفته است باید اینقدر حقوق بگیرید. به این ترتیب می‌توانیم اقتصاد را در حالت تعادل قرار دهیم.»
چونگ همچنین پیشنهاد کرد که حداقل دستمزد نباید برابر یا بالاتر از تورم باشد.
وی گفت: معتقدم بازار اساسی ترین ابزار و تنها ابزاری است که باید برای یکسان سازی بهره وری از آن استفاده کرد.
مرحله اول رایزنی درباره بهبود مکانیسم بازنگری حداقل دستمزد که توسط کمیسیون حداقل دستمزد راه اندازی شده بود، هفته گذشته بسته شد و گزارش آنها در ماه اکتبر منتشر خواهد شد.
این کمیسیون توسط جان لی، مدیر اجرایی هنگ کنگ، در سخنرانی سیاست 2022 دعوت شد تا چگونگی بهبود فرآیندهای مربوط به حداقل دستمزد، از جمله اینکه چند وقت یکبار باید بررسی شود، مطالعه کند.
برای چان و خانواده هایی مانند او، این امید وجود دارد که نتیجه بررسی در آینده مفید باشد.
«درآمد من در حال حاضر به سختی کفاف زندگی خانواده ام را می دهد. من اصلاً نمی توانم پولی پس انداز کنم.»
زندگی در هنگ کنگ بسیار استرس زا است. حتی درست کردن سوپ هم گران است.
[ad_2]